فصلنامه پژوهشی خون

---

  چکید ه

  سابقه و هدف

  تالاسمی به عنوان شایع‌ترین کم خونی مادرزادی در ایران به شمار می‌رود. علی‌رغم مراقبت‌های هماتولوژیک، اختلال در عملکرد غدد درون‌ریز مشکل شایعی در این بیماران می‌باشد. هدف اصلی این مطالعه، بررسی شیوع اختلال عملکرد تیروئید در بیماران مبتلا به انواع تالاسمی بود.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع توصیفی مقطعی بود. در زمستان ۱۳۸۵، پرسشنامه برای ۱۹۵ بیمار ارجاعی از درمانگاه تالاسمی به آزمایشگاه تشخیص طبی سازمان انتقال خون تهیه شد و در آن سن، جنس، زمان طحال‌برداری، میزان و فواصل تزریق خون، میزان دفروکسامین دریافتی، نوع تالاسمی، میزان هورمون‌های تیروئید و فریتین سرم ثبت شد، سپس ارتباط بین عملکرد تیروئید با متغیرهای کلی در دو گروه تالاسمی ماژور و اینتر مدیا توسط آزمون‌های آماری t-test ، کای‌دو، دقیق فیشر و نرم‌افزار ۵/۱۱ SPSS بررسی شد.

  یافته‌ها

  از ۱۹۵ بیمار تالاسمی مورد بررسی، ۱۷۸(۳/۹۱%) بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور(۴/۴۹% زن، میانگین سنی ۸ ± ۲/۱۷ سال) و ۱۷(۷/۸%) بیمار مبتلا به تالاسمی اینتر مدیا(۵/۷۶% زن، میانگین سنی ۸/۸ ± ۲/۲۳ سال) بودند. شیوع موارد یوتیروئید، هیپوتیروئیدیسم تحت بالینی و هیپوتیروئیدیسم اولیه به ترتیب ۱/۸۳%، ۸/۱۳% و ۱/۳% بود. میانگین غلظت فریتین در افراد یوتیروئید ng/ml ۱۴۷۰ ± ۱۹۲۳، در هیپوتیروئیدیسم تحت بالینی ng/ml ۱۳۴۶ ± ۱۷۲۳ و در هیپوتیروئیدیسم اولیه ng/ml ۷۳۴ ± ۱۵۶۹ به دست آمد. ارتباط معنی‌داری بین اختلال عملکرد تیروئید با فریتین، سن، نوع تالاسمی، طحال‌برداری و دفروکسامین دریافتی دیده نشد.

  نتیجه گیری

  بر اساس نتایج به دست آمده، بیماران تالاسمی ماژور با اختلال در عملکرد غده تیروئید از جمله کم کاری تیروئید روبرو می‌باشند. لذا درمان مؤثرتر بادفروکسامین و پی‌گیری منظم این افراد جهت بررسی احتمال بروز کم کاری تیروئید و درمان به موقع این عارضه توصیه می‌گردد.

  کلمات کلیدی : تالاسمی، غده تیروئید، هیپوتیروئیدیسم

---

چکیده سابقه و هدف بروسلوز از بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان است. هدف تحقیق حاضر بررسی میزان آلودگی، تعیین تیتر آنتی‌بادی ضد بروسلا و مقایسه حساسیت و ویژگی دو روش رایت و الایزا در اهداکنندگان خون شهرستان یزد بود. مواد و روش‌ها این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بود که بر روی ۳۰۰ فرد سالم مراجعه کننده به پایگاه انتقال خون یزد به روش غیر تصادفی ساده انجام شد. برای همه افراد مصاحبه، معاینه و آزمایش‌های معمول سرولوژیک تب مالت شامل رایت سریع، رایت لوله‌ای استاندارد و الایزا انجام شد. تحلیل یافته‌ها توسط آزمون‌های کای‌دو و فیشر و نرم‌افزار ۵/۱۱ SPSS صورت گرفت. یافته‌ها از بین ۳۰۰ نفر اهداکننده، ۱۹ نفر(۳/۶٪) تیتر رایت لوله‌ای ۸۰/۱ داشتند(۷/۵٪ از مردان و ۳/۱۴٪ از زنان) و ۱۷ نفر(۷/۵٪) با روش الایزا، آنتی‌بادی ضد بروسلا(IgG) مثبت داشتند. فقط در ۲ مورد (۶/۰ درصد) آزمایش ۲-ME مثبت شد. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی آزمایش الایزا در مقایسه با رایت به ترتیب ۳/۵% ، ۷/۹۴% ، ۳/۶% و ۷/۹۳% بود. نتیجه گیری اگر ملاک آلودگی به بروسلا را تیتر رایت ۸۰/۱ در نظر بگیریم، آلودگی به بروسلا در اهداکنندگان خون یزد قابل چشم‌پوشی نیست. کلمات کلیدی: بروسلا، اهداکنندگان خون، الایزا، ایران

---

 

  چکید ه

  سابقه و هدف

  بیماران مبتلا به تالاسمی با مشکلات جسمی و روانی زیادی روبرو می‌گردند که می‌تواند کیفیت زندگی آن‌ها را تحت تاثیر خود قرار دهد. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین واکنش‌های روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی صورت گرفته است.

  مواد و روش‌ها

  این پژوهش مقطعی با هدف مذکور در شهر کرمان انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌های ویژگی‌های فردی، واکنش‌های روانشناختی(۴۲ DASS ) و کیفیت زندگی SF۳۶ بود . تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخص‌های مرکزی، پراکندگی و آزمون‌های کای‌دو، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون t صورت گرفت.

  یافته‌ها

  نتایج نشان داد که ۲۳۶ نفر(۱۶/۴۹%) از شرکت‌کنندگان مرد و ۲۴۴(۸۴/۵۰) نفر زن بودند. میانگین و انحراف معیار سن ۵/۴ ± ۶/۲۲ سال بود؛ میانگین نمره بعد جسمی کیفیت زندگی نسبت به بعد روانی بیشتر بود(۰۰۰۱/۰ p= ). نتایج مربوط به واکنش‌های روانشناختی نشان داد که درجاتی از افسردگی، اضطراب و استرس در این بیماران وجود داشت(به ترتیب ۷/۵۰% ، ۶/۵۳% و ۹/۴۴%). نتایج هم‌چنین ارتباط معناداری را بین کیفیت زندگی و واکنش‌های روانشناختی نشان داد.

  نتیجه گیری

  با توجه به نتایج مراقبین بهداشتی باید به تمامی ابعاد کیفیت زندگی بیماران توجه داشته و مشکلات روانشناختی این بیماران را نیز مد نظر قرار دهند و در مجموع، مراقبت و درمان کل‌نگر از این بیماران بعمل آورند.

  

---

چکیده
سابقه و هدف
تلومراز در اکثر سرطان‌های انسانی و  میلوم مالتیپل بیان می‌شود و با توجه به عدم بیان آن در سلول‌های سوماتیک، هدف قرار دادن آن یک رویکرد درمانی مؤثر برای درمان سرطان می‌باشد. هدف از مطالعه ،بررسی تاثیر مهارکننده تلومراز MST-۳۱۲ ،بر آپوپتوز سلول میلومی U۲۶۶ بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه تجربی، سلول‌های U۲۶۶ با دوزهای مختلف MST-۳۱۲ در زمان‌های مختلف تیمار شدند، سپس زنده مانی سلولی با آزمون دفع رنگ تریپان‌بلو، فعالیت متابولیک سلول با روش رنگ سنجی MTT  و آپوپتوز سلولی به روش فلوسایتومتری با استفاده از اتصال به آنکسین-V /۷AAD بررسی گردید. آپوپتوز در سطح ژن نیز با بررسی بیان ژن‌های BAX و BCL۲ بعد از تیمار سلول‌ها با دارو و استخراج RNA با Real time PCR انجام گرفت.
یافته‌ها
بیش از ۵۰% کاهش در زنده‌مانی سلول‌های تیمار شده در غلظت ۸ میکرومولار به مدت ۴۸ ساعت مشاهده شد. فعالیت متابولیک سلول بعد از تیمار ۴۸ ساعته با دوز های ۲، ۴ و ۸ میکرومولار MST-۳۱۲ به ترتیب ۲۵%، ۴۶% و ۶۲% کاهش یافت. تقریباً۳۰ % افزایش آپوپتوز در سلول‌های U۲۶۶ بعد از مواجهه ۴۸ ساعته با ۲ میکرومولار MST-۳۱۲ مشاهده شد. تیمار سلول‌های میلومی با غلظت ۲ میکرومولارMST-۳۱۲  به مدت ۴۸ ساعت، باعث افزایش بیان ژن BAX و کاهش بیان ژن BCL۲ گردید.
نتیجه گیری
تیمار کوتاه مدت سلول‌های سرطانی میلومی با MST-۳۱۲ باعث کاهش زنده‌مانی و فعالیت متابولیک و افزایش آپوپتوز سلولی می‌شود. این دارو با مهار تلومراز و القای آپوپتوز در سلول‌های میلومی می‌تواند به عنوان کاندیدی جهت درمان میلوم مالتیپل پیشنهاد شود.

 

---

چکیده
سابقه و هدف
نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو، از جمله بدخیمی‌های خونی هستند که علایم بالینی بسیار متغیری دارند. تقسیم‌بندی بیماران میلوپرولیفراتیو به دو گروه دارای کروموزوم فیلادلفیا(Ph⁺) و فاقد آن(Ph^-) می‌باشد. در گروه Ph^- ، بیماری­های پلی‌سایتمی‌ورا، ترومبوسایتمی اساسی، میلوفیبروز اولیه و دیگر بیماری‌های نادر قرار می­گیرد. این گروه از بیماران دارای جهش JAK۲ V۶۱۷F می­باشند که با درصدهای مختلف دیده می­شود. هدف از این مطالعه، اجرای روش اصلاح شده PCR-RFLP برای تشخیص جهشJAK۲ V۶۱۷F در بیماران مبتلا به نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو بود.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه مقطعی، ۴۷ بیمار با درخواست آزمایش JAK۲ V۶۱۷F ، مورد بررسی قرار گرفتند. برای تمامی نمونه­ها آزمایش تشخیصی  JAK۲ V۶۱۷F با استفاده از روش استاندارد ARMS TaqMan Probe انجام شد. جهت تایید نهایی، برخی از نمونه­ها مورد توالی‌یابی ژنی قرار گرفتند. برای شناسایی ناحیه جهش با استفاده از روش PCR-RFLP ، آغازگر­های اختصاصی و آنزیم BsaXI استفاده شد. با توجه به این که در این مطالعه نمونه­های منفی و مثبت به همراه یک روش استاندارد برای تعیین جهش وجود داشت، محاسبه حساسیت و ویژگی این روش ۱۰۰% تعیین گردید. تحلیل نتایج توسط آزمون t انجام شد.
یافته‌ها
نتایج PCR-RFLP جهش JAK۲ V۶۱۷F برای تمامی نمونه­ها کاملاً مشابه و منطبق با نتایج روش­های استانداردARMS TaqMan Probe  و تعیین توالی بود.
نتیجه گیری
روش PCR-RFLP دارای حساسیت تشخیصی قابل مقایسه­ای با روش­های Real Time PCR و تعیین توالی بود. مزیت این روش اصلاح شده، توانایی آن در افتراق انواع هموزیگوت و هتروزیگوت بیماران، وجود کنترل داخلی برای عملکرد آنزیم و هم چنین سهولت و صرفه اقتصادی آن است.

 

---

چکیده
سابقه و هدف
مهندسی بافت به عنوان یک روش بالقوه برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده ابداع گردید. پیش شرط لازم برای مهندسی بافت در شرایط آزمایشگاهی، رشد کافی سلول‌ها بر روی داربست سلولی می‌باشد. یکی از بیومتریال‌های جدید و مهم که از سال ۲۰۰۶ معرفی شد و هم اکنون فقط به صورت اتولوگ استفاده می‌شود، غشای فیبرینی است. با این وجود، استفاده از غشای فیبرینی به صورت آلوژن به دلیل خطر انتقال بیماری­های ویروسی و باکتریایی مختلف توسط آن بسیار محدود می­باشد. شاید بتوان استریلیزه کردن غشای فیبرینی را کلیدی­ترین راه‌کار برای رفع محدودیت­های کاربردی آن در مهندسی بافت دانست.
مواد و روش‌ها
در مطالعه تجربی حاضر، غشای فیبرینی از پلاسمای تازه منجمد(FFP) تهیه شده و با سه روش استریل گردید. میزان بقای سلولی و سمیت غشاهای فیبرینی استریل شده بر سلول­های فیبروبلاستی رده ۳T۳ با آزمایش MTT ارزیابی و تجزیه و تحلیل آماری داده­های به دست آمده با استفاده از آزمون Paired-Sample t-test انجام شد.
یافته‌ها
غشاهای فیبرینی استریل شده و نشده، بقای سلول­های فیبروبلاستی را ۲۴ و ۴۸ ساعت پس از مجاورت با غشا به طور معناداری افزایش دادند، ولی ۷۲ ساعت پس از مجاورت با غشا، از مقدار تکثیر سلولی کاسته و شواهدی از مرگ سلولی دیده شد(به ترتیب ۰۰۴/۰ p= و ۰۰۶/۰ p=).
نتیجه گیری
بر اساس نتایج می­توان چنین استنباط کرد که غشای فیبرینی با فراهم نمودن بستری مناسب و آزادسازی فاکتورهای رشد، سبب تقویت پتانسیل تکثیر و افزایش بقای سلول­ها می­گردد و استریلیزاسیون تاثیری بر این ویژگی غشای فیبرینی ندارد.

 

---

---