دکتر حسن ابوالقاسمی، مریم امانی، علیرضا جباری، رضا رنجبران، محمد حسین محمدی، دکتر مهریار حبیبی رودکنار، اکرم علی بالازاده، اکبر هاشمی طیر، دکتر ناصر امیری‌زاده، دکتر پیمان عشقی،
جلد ۶، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۸۸ )
چکید ه
سابقه و هدف
چسب فیبرینی فرآورده بیولوژیک مشتق از پلاسما است که به طور گسترده‌ای جهت متوقف نمودن خونریزی در حین و بعد از جراحی استفاده می‌شود و نوع اتولوگ و تهیه شده در بانک خون آن، خطر انتقال عوامل عفونی را ندارد. هدف این مطالعه تهیه ترومبین و فیبرینوژن از پلاسمای تازه منجمد شده و مطالعه خصوصیات آزمایشگاهی آن‌ها به منظور تهیه چسب فیبرینی بود.
مواد و روش‌ها
فیبرینوژن با استفاده از سولفات پروتامین از کرایو استحصال و غلظت آن با روش الایزا و روش انعقادی کلاوس تعیین شد. ترومبین با دو روش دستی و دستگاهی تهیه و فعالیت آن با روش اسپکتروفتومتری تعیین گردید. زمان تشکیل لخته با ترکیب ترومبین و فیبرینوژن استحصالی اندازه‌گیری شد. قدرت کشش و قدرت چسبندگی لخته حاصل با دستگاه Tensiometry تعیین شد. بررسی زمان لیز لخته با حلال پذیری در اوره ۵ مولار انجام شد.
یافته‌ها
غلظت فیبرینوژن رسوب داده شده با سولفات پروتامین mg/ml ۸ ± ۷۳ تعیین شد. بازیافت فیبرینوژن از رسوب کرایو در دمای ˚C ۲۴، ۹۳% بود. زمان تشکیل لخته فیبرینوژن با ترومبین کمتر از ۵ ثانیه بود. قدرت کشش لخته و قدرت چسبندگی به ترتیب g/cm۲ ۹/۸ ± ۶۰ و g ۹ ± ۵۵ بود. میانگین فعالیت ترومبین دستی تولید شده NIH ۲/۶ ± ۶/۵۹ بود اضافه نمودن عامل آنتی‌فیبرینولیتیک به کنسانتره فیبرینوژن، تاثیری در زمان لخته شدن و قدرت کشسانی نداشت.
نتیجه گیری
فیبرینوژن و ترومبین تهیه شده در این تحقیق از لحاظ غلظت، فعالیت، قدرت تشکیل لخته و استحکام لخته ایجاد شده، ماهیت مناسبی برای تولید چسب فیبرینی دارند.
کلمات کلیدی : چسب فیبرینی، فیبرینوژن، ترومبین، پلاسما
