چکیده
سابقه و هدف
تزریق خون در بیماران بد حال، از درمانهای نجات بخش است و در عین حال به واسطه عوارض احتمالی میتواند تهدیدکننده حیات بیماران باشد. هدف از این مطالعه، بررسی موانع گزارشدهی عوارض تزریق خون و میزان آگاهی نسبت به این عوارض در کارکنان پرستاری بود.
مواد و روش‌ها
مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی و جامعه مورد مطالعه ۱۲۰ نفر از کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان منتخب مشهد در سال ۱۳۹۷ و نمونه‌گیری از نوع در دسترس بود. جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه طراحی شده توسط پژوهشگر شامل سه بخش اطلاعات دموگرافیک، دانش و موانع گزارشدهی پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. دادهها توسط نرم‌افزار ۱۶ SPSS و آزمون‌های من‌ویتنی، کروسکال والیس، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها
میانگین سنی پرستاران ۷ ± ۳۶ سال، ۶۸ (۶۷/۵۶%) خانم،۹۱ (۸۷/۷۵%) نفر دارای مدرک تحصیلی لیسانس و ۸۶ (۱۵/۷۱%) پرستار بودند. درخصوص موانع گزارشدهی عوارض تزریق خون، وجود مسائل قانونی (۴۳/۳%)، دریافت کورتون قبل از تزریق(۳۶/۳%)، سؤالات زیاد و وقتگیر بودن فرم(۳۴/۳%) به ترتیب مهم‌ترین موانع بودند. میانگین نمره دانش در ارتباط با شناخت عوارض ۰۴/۸۵% (خوب) و نسبت به مراقبت در عوارض، ۷۹/۷۲% (متوسط) بود. ارتباط معناداری بین گزارش عوارض تزریق خون و مشخصات دموگرافیک مشاهده نشد.
نتیجه گیری
به نظر می‌رسد جهت کاهش عوارض تزریق خون باید اقداماتی از جمله آموزش کارکنان، اطمینان از عدم تنبیه و مسائل قانونی در خصوص گزارش عوارض، راحت کردن فرآیند گزارش و طراحی آسانتر فرم مربوطه صورت گیرد تا مسیر برای گزارش عوارض تزریق خون هموار شود.
