عنایت اله شادمند، دکتر کاووس صلح جو، دکتر اکبر هاشمی طیر،
جلد ۱۶، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف
ژل پلاکتی غنی از فاکتورهای رشد با ماهیت ترمیمی می‌باشد و در اکثر جراحی‌ها برای درمان انواع نقائص بافتی استفاده می‌شود. در این مطالعه تاثیر ژل پلاکتی اتولوگ در ترمیم زخم‌های لیشمانیوز جلدی مورد ارزیابی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۱۵ بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی به طور تصادفی وارد مطالعه شدند و به مدت ۲ ماه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیماران دارای بیش از یک زخم جلدی بودند که یکی از زخم‌ها به عنوان کنترل و دیگری را به عنوان مداخله مورد بررسی قرار دادیم. گروه کنترل تحت درمان روتین گلوکانتیم قرار گرفته و گروه مداخله علاوه بر درمان معمول، فرآورده ژل پلاکتی را نیز دریافت نمودند. ژل پلاکتی به صورت هفته‌ای یک بار و تا حداکثر ۷ بار در محل زخم مورد استفاده قرار گرفت. اساس پاسخ به درمان به صورت تشکیل نسج گرانولاسیون قابل مشاهده توسط پزشک معالج و اپیتلیزاسیون بود.
یافته‌ها
استفاده از ژل پلاکتی اتولوگ در زخم‌های گروه مداخله، در ۶۶% موارد با بهبودی کامل و سریع‌تر زخم همراه بود و ۳۴% زخم‌ها نیز بهبودی نسبی داشتند. در طول ۲ ماه ارزیابی، هیچ کدام از زخم‌های گروه کنترل با بهبودی کامل همراه نبود. در گروه مداخله، میانگین مساحت زخم در هفته اول ۹/۱۴۸ ± ۶/۱۶۰ میلی‌متر مربع و در هفته هشتم به میزان ۶/۱۲۱ ± ۹/۸۶ میلی‌مترمربع رسید که این تغییر نزولی از نظر آماری معنادار بود (۰۰۱/۰>p).
نتیجه گیری
ژل پلاکتی می تواند در ترمیم زخم و رفع اسکار زخم‌های ناشی از لیشمانیوز جلدی مؤثر باشد.
