چکید ه

  سابقه و هدف

  بازآرایی قطعات ژنی درمسیرتکاملی لنفوسیت‌های B و T ، تنوع زیادی درمولکول‌های گیرنده لنفوسیتT (TCR ) ایجاد می‌کند. درلوسمی‌های لنفوئید ازنوع ALL ، B-precursor علی‌رغم انتظار بازآرایی رده متقاطع در ژن‌های TCR ایجاد می‌گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژن‌های TCR (دلتاوگاما) در لوسمی لنفوبلاستی حاد (ALL ) کودکان از نوع پیش سازهای B توسط واکنش زنجیره پلیمراز می‌باشد.

  مواد و روش‌‌ها

  درمطالعه آینده‌نگرحاضر، ۱۸۳ کودک باتشخیص اولیه لوسمی‌حاد، قبل ‌ازشروع درمان موردبررسی قرارگرفتند. پس از ارزیابی مورفولوژی و ایمونوفنوتیپ، تنها ۱ ۴ ۰ بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند . سلول‌های تک هسته‌ای که بلاست‌ها را نیز شامل می‌شدند، با گرادیان غلظتی جدا شدند. پس از استخراج DNA ، آزمایش PCR ب ه منظور تکثیر منطقه بسیار متغیر TCR-δ (Dδ۲-Dδ۳, Vδ۲-Dδ۳) و TCR-γ ( V γ I ، V γ II ، V γ ) با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از تجزیه هترودوپلکس والکتروفورز برروی ژل پلی‌آکریل ‌ امید و رنگ‌آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفته وپس از تعیین توالی جهت تأیید با توالی‌های مشابه در بانک ژنی مقایسه شد . آنالیز آماری با آزمون‌های t ، Mann whitney ، دقیق فیشر و کای‌دو (Chi-square) انجام شد.

  یافته‌‌‌ها

  بازآرایی کلونال TCR- γ شامل V γ I / V γ II و V γ به ترتیب در۹/ ۶۴ % و۳/ ۷۹% از بیماران وجود داشت (بای کلونال : ۵ %). بازآرایی V γ II شایع‌ترین نوع (۸/ ۴۶ %) بود. ۴۷ (۲/ ۴۵ %) و ۱۱ ( ۶ / ۱ ۶ %) نفر از بیماران به ترتیب دارای بازآرایی Vδ۲-Dδ۳ (۷/۲۷% بای ‌ کلونال، ۳/ ۴ % الیگوکلونال) و Dδ۲-Dδ۳ (یک بیمار با الگوی بای‌کلونال) بودند.

  نتیجه گیری

  الگوی کلونال ژن IgH و TCR-δ (Dδ۲-Dδ۳ ,Vδ۲-Dδ۳) مشابه جوامع دیگر بود.فراوانی بازآرایی TCR-γ
V γ II) و (V γ I قدری بیش از گزارش‌های قبلی بوده و بر خلاف بقیه گزارش‌ها به استثناء گزارشی از برزیل، V γ II شایع‌ترین بازآرایی را داشت.هیچ ارتباط معنی داری بین انواع مختلف بازآرایی و متغیرهای کمی وجود نداشت و تنها نکته جالب، کاهش بروز Vδ۲-Dδ۳ با افزایش سن (بیشتراز ۲ سال) بود. با توجه به نتایج حاصل می‌توان از این شاخص‌ها در تشخیص کلونالیتی و ارزیابی حداقل بیماری باقی‌مانده استفاده کرد.