چکیده
سابقه و هدف
امروزه مصرف خون و فرآوردههای خونی افزایش یافته است، بنابراین به موازات آن باید تعداد اهداکنندگان خون نیز افزایش یابد، هدف این مطالعه تحلیل عوامل مؤثر بر اهدای خون در شهرستان کرمان بود.
مواد و روشها
این مطالعه به صورت آیندهنگر بر روی ۲۰۱۰ داوطلب اهدای خون که برای اولین بار جهت اهدا در سال ۱۳۸۸ مراجعه کرده بودند و تا پایان سال ۱۳۹۲ به منظور بررسی عوامل مؤثر بر اهدای خون مورد پیگیری قرار گرفتند، انجام شد. سپس با استفاده از آزمونهای کایدو و t و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۱ مورد آنالیز قرار گرفتند.
یافتهها
از مجموع نمونههای مورد مطالعه، ۵۰%، ۷/۳۳% و ۲/۱۶% به ترتیب اهداکننده بار اول، با سابقه و مستمر بودند. میانگین و انحراف معیار طول مدت اهدای خون بر حسب ماه و تعداد دفعات اهدای خون در این مدت به ترتیب برابر با ۷۲/۲۰ ± ۱۹/۳۵ و ۸۹/۳ ± ۳۶/۵ بود. در این مطالعه بین سن، سطح تحصیلات و مستمر شدن جهت اهدای خون، ارتباط آماری معناداری وجود داشت(۰۳/۰ p=) ولی در سایر متغیرها ارتباط معنادار نبود.
نتیجه گیری
با توجه به معنادار شدن اثر تحصیلات بالا، سن بالا و وضعیت تاهل در مستمر شدن اهدای خون، نیاز است که این گروهها جهت تبدیل شدن به اهداکنندگان مستمر، بیشتر مد نظر قرار گیرند و آموزش و فرهنگسازی لازم و هم چنین تشویقهایی جهت تداوم رفتار اهدای خون در این گروهها انجام شود.