جستجو در مقالات منتشر شده


۱۳ نتیجه برای تراب
تعیین فراوانی ریسک فاکتور افرادی که به منظور آزمایشHIV اقدام به اهدای خون می‌کنند
دکتر لیلا کسراییان، دکتر سید اردشیر تراب جهرمی،
جلد ۱، شماره ۱ - ( پاييز ۱۳۸۳ )
چکیده

  چکیده

  سابقه و هدف

  بعضی ازاهداکنندگان ممکن است با انگیزه دستیابی به جواب آزمایش HIV اقدام به اهدا خون نمایند و چنین افرادی باعث به خطر انداختن سلامت خون و فرآورده های خونی می شوند.

  مواد وروش‌ها

  این مطالعه ، یک مطالعه مقطعی با استفاده از پرسشنامه چهارجوابی بود که بر روی ۲۰۸۰۰ نفر اهداکننده خون که در سال ۱۳۸۲ جهت اهدا خون به سازمان انتقال خون شیراز مراجعه کرده بودند انجام گرفت.

  نمونه بر اساس نمونه گیری سیستماتیک تصادفی انجام شد. پرسشنامه شامل سه قسمت بود قسمت اول حاوی مشخصات دموگرافیکی شرکت کنندگان، قسمت دوم حاوی سوالاتی در زمینه اهدا خون، قسمت سوم حاوی سوالاتی در زمینه ریسک فاکتور افرادی که به منظور آزمایش HIV اقدام به اهدای خون کرده بودند. مجذور کا و رگرسیون برای آنالیز داده ها استفاده شد.

  یافته‌ها

  متوسط سن اهداکنندگان ۳/۱۱ ± ۴۶/۳۴ بود. در این مطالعه ۷/۸۷% اهداکنندگان مرد و ۳/۱۲% آنها زن ، ۸/۵۱% آنها متأهل و ۲/۴۸% آنها مجرد بودند,۳/۳۶% دهنده بار اول، ۷/۶۳% سابقه اهدا بیشتر از یک بار داشتند که متوسط دفعات اهدا خون در این افراد ۲/۳ ± ۷/۶ بود. ۱/۶% آنها در آزمایش های روتین آزمایش HIV را انجام داده بودند. در کل ۸/۱۴% افراد به منظور بررسی از نظر ایدز اقدام به اهدا خون کرده بودند که اهدا خون
به منظور آزمایش HIV در مردان ، افراد مجرد و دهندگان بار اول بیشتر بود (۰۵/۰ P< ).ارتباطی بین شغل ، وضعیت تحصیل، سن و اهدا خون به منظور آزمایش ایدز وجود نداشت (۰۵/۰ P> ).ریسک فاکتور افرادی که به منظور آزمایش HIV اقدام به اهدا خون کرده بودند در ۳/۳۸% تماس جنسی ، ۷/۱۸% تماس با فرد مشکوک به ایدز ، ۷/۳% اعتیاد تزریقی، ۸/۲% تاتو بود و ۵/۳۶% افراد ریسک فاکتور شناخته شده ای نداشتند.

  نتیجه گیری

  در این مطالعه ، ۸/۱۴% از لحاظ آزمایش ایدز اقدام به اهدا خون می کنند که این افراد می توانند سلامت خون را به مخاطره بیندازند. شایع ترین ریسک فاکتور در افرادی که جهت آزمایش ایدز مراجعه می کردند تماس جنسی بود. برای تأمین خون سالم باید اهداکنندگان خون آموزش مناسبی دریافت دارند به این منظور که در مقابل خون اهدایی خود احساس مسؤولیت نمایند تا در صورت وجود ریسک فاکتوری برای ابتلا به ایدز اقدام به اهدا خون ننمایند.

  کلمات کلی دی: HIV ، اهدا خون ، ریسک فاکتور


بررسی شیوع هپاتیت B و C در بیماران تالاسمی ماژور استان آذربایجان‌شرقی در سال ۸۲
سید اسماعیل ترابی، کیومرث عابد آشتیانی، دکتر رحیم دهخدا، دکتر عبدالناصر مقدم، دکتر روح انگیز سرخابی، محمد خالد بهرام، جعفر بابایی،
جلد ۲، شماره ۴ - ( تابستان ۱۳۸۴ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  ‌کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور به‌دلیل نیاز به دریافت مکرر خون در معرض اکتساب عفونت‌های ویروسی قابل انتقال از راه خون می‌باشند. از این ویروس‌ها، هپاتیت B و C از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. در این مطالعه شیوع هپاتیت B و C و HIV و عوامل خطرساز آن‌ها در بیماران تالاسمی ماژور استان آذربایجان‌شرقی بررسی شده است.

  مواد و روش‌ها

  مطالعه انجام شده توصیفی بوده و ۸۴ بیمار تالاسمی که در بیمارستان کودکان تبریز خون دریافت می‌کردند تحت بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به‌صورت پرسشنامه‌ای و مراجعه به پرونده بیماران جمع‌آوری شد وسپس نمونه خون بیماران ازلحاظ مارکرهای سرمی HCVAb ، HIVAb ، HBsAg ، HBsAb ، Anti-HBc و فریتین به‌روش الیزا مورد بررسی قرارگرفت ونتایج مثبت Anti-HCV با روش RIBA تأیید گردید. سپس با کمک آزمون‌های (t-test) t ، کای‌دو (Chi-square) و دقیق فیشر (Fisher’s exact test) بررسی‌های آماری انجام شد.

  یافته‌ها

  در۸ ۴ بیمار مورد بررسی، هیچ مورد HBsAg مثبت و HIVAb مثبت یافت نشد. در ۶ بیمار (۱/۷%)، HCVAb بعد از آزمایش تأییدی مثبت بود. پراکندگی جنسیت و میانگین فریتین در دو گروه بیماران HCVAb مثبت و HCVAb منفی اختلاف معنی‌داری نداشت ولی میانگین سن بیماران، تعداد موارد تزریق خون و میانگین مدت زمان تزریق خون در گروه بیماران HCVAb مثبت به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه HCVAb منفی بود (۰۰۱/۰ p< ). همچنین شیوع HCV در بیمارانی که بعد از انجام طرح غربالگری اهداکنندگان خون، شروع به دریافت خون کرده بودند به‌طور معنی‌داری پایین‌تر بود، به‌طوری‌که هیچ‌کدام از بیماران در این گروه آلوده نبودند.

  نتیجه گیری

  هپاتیت C در بیماران تالاسمی استان آذربایجان‌شرقی نسبت به برخی مطالعات انجام شده در سطح کشور و نیز آمار مختلف جهانی شیوع پایین‌تری دارد و تمام موارد مثبت در این مطالعه به قبل از اجرای غربالگری اهداکنندگان از نظر HCVAb مربوط می‌باشد.

  کلمات کلیدی: تالاسمی ماژور، هپاتیت B ، هپاتیت C


بررسی فراوانی سرمی هپاتیت E در اهداکنندگان خون شهر تبریز سال ۱۳۸۳
دکتر لطیف گچکار، دکتر مهناز طارمی، دکتر منوچهر خوش باطن، دکتر سید مهدی محمود عربی، دکتر مریم خردپژوه، دکتر رحیم دهخدا، سید اسماعیل ترابی،
جلد ۲، شماره ۵ - ( پاييز ۱۳۸۴ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  ویروس هپاتیت (HEV) E به‌عنوان شایع‌ترین عامل هپاتیت حاد ویروسی بین بالغین جوان، در کشورهای در حال توسعه شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی آنتی‌بادی ضد HEV در اهداکنندگان خون شهر تبریز، در سال ۱۳۸۳ انجام شد.

  مواد و روش‌‌ها

  بررسی فوق به صورت مقطعی (Cross-Sectional) و در ماه‌های مرداد و شهریور ۱۳۸۳ در میان اهداکنندگان خون در شهر تبریز اجرا شد. ۳۹۹ مرد با روش EIA از نظر IgG anti-HEV مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم‌افزار ۵/۱۱ SPSS با استفاده از آزمون‌های t (t-test) و کای‌دو (Chi-square) (یا آزمون دقیق فیشر Fisher’s exact test ) و با قبول مرز معنی‌داری در ۰۵/۰ p< انجام شد.

  یافته‌‌‌ها

  شیوع کلی سرمی هپاتیت E ، ۸/۷% محاسبه شد. میانگین سنی برای نمونه‌های مثبت با درنظر گرفتن انحراف معیار، ۴/۱۲ ± ۷/۴۰ سال بود. ۱۷ نفر از ۳۱۶ نفر با سن کمتر از ۴۰ سال و ۱۴ نفر از ۸۳ نفر برابر یا بیش از ۴۰ سال از نظر anti-HEV مثبت بودند (۰۰۱/۰ p< ). افراد با و بدون HEV IgG از نظر سطح سواد نیز دارای اختلاف آماری معنی‌داری بودند (۰۲۵/۰ p< ) ولی از نظر سایر مشخصات بررسی شده اختلاف آماری معنی‌دار نبود.

  نتیجه گیری

  مشاهده چنین شیوع بالای سرمی در این مطالعه نیاز به تحقیقات بیشتری را در دیگر نقاط کشور با توجه به عوامل خطر موجود مطرح می‌کند.

کلمات کلیدی: HEV ، هپاتیت E ، اهداکنندگان خون
بررسی عوارض زودرس تزریق فرآورده‌های خونی در بیماران مرکز آموزشی درمانی شهید قاضی طباطبایی تبریز
دکتر ایرج اسودی کرمانی، دکتر جمال عیوضی ضیایی، دکتر علیرضا نیکانفر، دکتر سید هادی ملجایی، مهری گلچین، گلشن برهمنی، دکتر رویا دولتخواه، دکتر علی محمودپور، دکتر رحیم دهخدا، دکتر عبدالناصر مقدم، سید اسماعیل ترابی، دکتر اکرم حسین پورپناهی، دکتر علی رجب‌زاده، دکتر فرزانه سلیمانی، دکتر سارا حیدری، دکتر شهرزاد اردبیل‌زاده،
جلد ۲، شماره ۶ - ( زمستان ۱۳۸۴ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  ‌مبتلایان به بدخیمی به‌دلیل سرکوب مغزاستخوان، سپتی‌سمی وسایر عوارض به انواع فرآورده‌های‌خونی مناسب نیاز دارند ولی خطر بروز عوارض تزریق نیز وجود دارد. عوارض تزریق خون به عوامل متعددی بستگی داشته و در مناطق جغرافیایی مختلف و مراکز پزشکی، متفاوت می‌باشند. هدف از این پژوهش تعیین شیوع عوارض زودرس تزریق خون و علایم بالینی آن، تعیین ارتباط عوارض با مشخصات فردی بیماران و با برخی ویژگی‌های فرآورده‌های خونی می‌باشد.

  مواد و روش‌ها

  مطالعه انجام شده توصیفی بود. باروش نمونه‌گیری آسان، ۳۹ عارضه در ۴ ۰۲۳ موردتزریق فرآورده‌های خونی بررسی شد. بیماران تا ۲ ۴ ساعت بعداز دریافت خون از نظر بروز وتغییرات علایم بالینی تحت نظرقرارگرفتند. تجزیه وتحلیل داده‌ها بااستفاده ازآمارتوصیفی واستنباطی‌کای‌دو (Chi-square) وآنالیز واریانس صورت گرفت.

  یافته‌ها

  عمده‌ترین واکنش‌ها مربوط به پلاکت (۴۲/۵۶%) وگلبول قرمز متراکم (۵۸/۴۳%) بود. شایع‌ترین علایم لرز (۷۲/۲%) و افزایش درجه حرارت بدن (۳۳/۲%) بود. میزان بروز واکنش تب‌زای غیرهمولیتیک ۷/۲% موارد و آلرژیک ۱/۲% موارد بود. کاهش هاپتوگلوبین در ۸/۰% موارد واکنش تب‌زای غیرهمولیتیک مشاهده شد. بین متغیرهای جنس وسابقه تزریق خون‌های متعدد باایجاد عوارض ارتباط معنی‌داری وجودداشت (به ترتیب ۰۴۸/۰= p و ۰۴/۰= p ). درمورد واکنش آلرژیک باتزریق گلبول قرمز متراکم و بروز واکنش ریوی با طول مدت ذخیره سازی پلاکت ارتباط معنی‌داری وجود داشت (به ترتیب ۰۴/۰= p و ۰۴۴/۰= p ).

  نتیجه گیری

  یافته‌ها نشان داد میزان شیوع عوارض و علایم بالینی آن در مبتلایان به بدخیمی، با نتایج مطالعات در سایر بیماران، هم‌خوانی دارد. با توجه به رعایت اصول تزریق در تمام مواردی که عوارض ایجاد شد، ایمنی تزریق، درحد قابل قبولی بود. در زنان و افراد با سابقه تزریق‌های متعدد خون، بروز عوارض بیشتر بود. تزریق گلبول قرمز متراکم با بروز واکنش آلرژیک و افزایش طول عمر پلاکت با بروز واکنش ریوی همراه بود.

کلمات کلیدی: ترانسفوزیون خون، عوارض تزریق، بیمار سرطانی
بررسی انگیزه‌های اهدای خون در مراجعین سازمان انتقال خون شیراز طی نیمه اول سال ۱۳۸۳
دکتر لیلا کسراییان، دکتر سید اردشیر تراب جهرمی،
جلد ۲، شماره ۶ - ( زمستان ۱۳۸۴ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  برای آماده کردن خون سالم و کافی جهت تأمین نیاز بیماران، آگاهی از فاکتورهایی که مردم را به اهدای خون دعوت می‌کند و از خروج آن‌ها از چرخه اهدا جلوگیری می‌کند امری ضروری است. با توجه به اهمیت اهداکنندگان خون به عنوان تنها منبع خون، برآن شدیم تا به بررسی انگیزه‌های مثبت و منفی مراجعین به سازمان انتقال خون در شیراز بپردازیم.

  مواد و روش‌ها

  این مطالعه یک مطالعه مقطعی بود که با استفاده از پرسش‌نامه چهارجوابی به منظور بررسی انگیزه‌های مثبت و منفی اهدای خون در نیمه اول سال ۱۳۸۳ بر روی مراجعین سازمان انتقال خون شیراز که برای گرفتن کارت خون به سازمان انتقال خون مراجعه کرده بودند انجام گرفت. حجم مطالعه براساس مطالعات قبلی۱۰۰۰۰نفر تعیین شد ونمونه‌گیری براساس نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک انجام گرفت. پرسش‌نامه شامل دو‌قسمت بود: ۱- خصوصیات دموگرافیک اهداکنندگان ۲- انگیزه‌های اهدای خون . از آزمون کای دو جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. P کمتر از ۰۵/۰ معنی‌دار تلقی شد.

  یافته‌ها

  متوسط سن اهداکنندگان دارای انگیزه‌های مثبت ۶/۹ ± ۷/۳۲ بود که ۱/۹۲% آن‌ها مرد و ۳/۷۴% آن‌ها متأهل بودند. انگیزه‌های مثبت اهدا در ۳/۶۵% کمک به دیگران، ۹/۱۲% آزمایش از نظر بررسی سلامتی، ۹/۸% جهت تأمین نیاز خود یا خانواده، ۹/۸% اثر مثبت اهدا روی سلامتی و ۴% حس کنجکاوی نسبت به اهدای خون بود.

  متوسط سن اهداکنندگان دارای انگیزه منفی ۵۴/۷ ± ۲۲/۲۵ بود که ۷/۲۲% آن‌ها مرد و ۳/۳۲% آن‌ها متأهل بودند. مهم‌ترین انگیزه منفی در آن‌ها در ۵/۴۵% ترس از به‌وجود آمدن سرگیجه و ضعف‌، در ۳/۲۷% ترس از ایجاد بیماری به دنبال اهدای خون، در ۴/۱۸% ترس از سوزن، ۵/۱۴% ترس از ابتلا به عفونت به دنبال اهدای خون و در ۵/۴% نداشتن وقت کافی بود. انگیزه‌های منفی به‌طور معنی‌داری در خانم‌ها بیشتر از آقایان بود (۰۵/۰ p< ). میانگین سن افراد دارای انگیزه‌های مثبت به‌طور معنی‌داری بالاتر از افراد دارای انگیزه‌های منفی بود (۰۵/۰ p< ). وضعیت تحصیل و تأهل ربطی به انگیزه‌های اهدای خون نداشت.

  نتیجه گیری

  در این مطالعه مهم‌ترین انگیزه مثبت اهدا، کمک به هم‌نوع و حس نوع‌دوستی بود که این مطلب بسیار مهم است. در این مطالعه ۹/۱۲% افراد با انگیزه بررسی سلامتی اقدام به اهدای خون کرده بودند که این مطلب می‌تواند سلامت خون و فرآورده‌های خونی را به مخاطره بیندازد. مهم‌ترین انگیزه منفی اهدا، ترس از ابتلا به بیماری یا ایجاد سرگیجه و ضعف به دنبال اهدای خون بود که این مطلب با آموزش مناسب اهداکنندگان و مراقبت از اهداکنندگان طی اهدای خون برطرف می‌شود.

  کلمات کلیدی: اهدای خون، اهداکنندگان، انگیزه


بررسی میزان شیوع هپاتیت B ، C و HIV در بیماران هموفیلیاستان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۸۳
سید اسماعیل ترابی، کیومرث عابد آشتیانی، دکتر رحیم دهخدا، دکتر عبدالناصر مقدم، محمد خالد بهرام، دکتر رویا دولت خواه، جعفر بابایی، نوراله طاهری،
جلد ۲، شماره ۷ - ( زمستان ـ ويژه‌نامه سلامتي خون ۱۳۸۴ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  بیماران هموفیلی به دلیل دریافت مکرر فرآورده‌های خونی و کنسانتره فاکتورهای انعقادی در معرض ابتلا به عفونت‌های ویروسی قابل انتقال از راه خون می‌باشند که از میان آن‌ها عفونت هپاتیت C و HIV تأثیر زیادی بر زندگی این بیماران داشته است . عدم اعمال روش‌های ویروس زدایی بر روی کنسانتره فاکتورهای انعقادی تا قبل از سال ۱۹۸۵ موجب گردید که تقریباً تمام بیماران هموفیلی که تا قبل از سال ۱۹۸۵ تحت درمان با کنسانتره فاکتورهای انعقادی قرار گرفته بودند، مبتلا به عفونت هپاتیت C شوند. در بسیاری از کشورها حدود ۵۰% بیماران هموفیلی به عفونت HIV نیز مبتلا شده‌اند. در این مطالعه هدف، بررسی میزان شیوع هپاتیت B ، C و HIV در بیماران هموفیلی استان آذربایجان شرقی می‌باشد.

  مواد و روش‌ها

  ۱۶۲ بیمار خونریزی دهنده شامل ۱۱۳ بیمار مبتلا به هموفیلی نوع A و ۱۷ بیمار مبتلا به هموفیلی نوع B ۱۳ نفر مبتلا به کمبود سایر فاکتورهای انعقادی، ۱۳ نفر مبتلا به بیماری فون‌ویلبراند و ۶ نفر مبتلا به سایر اختلالات پلاکتی که در استان آذربایجان شرقی زندگی می‌کنند در این مطالعه مشاهده‌ای ، مورد بررسی قرار گرفتند. از ابتدای سال ۱۳۸۲ از این بیماران نمونه‌گیری به عمل آمد و از نظر وجود HCVAb, HIVAb, HBsAg تحت آزمایش‌های سـرولوژی قـرار گرفتند . سایر اطلاعات مربوط به نوع بیماری ، شدت بیماری ، سن و جنسیت به صورت پرسـش نامه‌ای و مراجعه به پرونده بیماران جمع آوری شد و اطلاعات توسط آزمون‌های آماری کای دو (Chi-square) و دقیق فیشر (Fisher's exact test) ارزیابی شد .

  یافته‌ها

  از ۱۱۳ بیمار با هموفیلی نوع A ، ۶۳ مورد (۵۶%) و از ۱۷ بیمار با هموفیلی نوع B ، ۹ مورد (۵۳%) از نظر HCVAb تاییدی مثبت بودند که در این بین جوان ترین بیمار هموفیلی HCVAb مثبت، ۱۱ ساله بود و سابقه اولین تزریق وی سال ۱۳۷۲ می باشد . در گروه سنی کمتر از ۱۰ سال در هیچ کدام از بیماران، آزمایش HCVAb مثبت نبود. در مجموع هیچ مورد HCV مثبت ر متولدین بعد از سال ۱۳۷۴ یعنی بعد از اجرای طرح غربالگری مشاهده نمی شود (۰۰۱/۰ p< ). یک نفر (۹/۰%) از بیماران، مبتلا به عفونت HIV و ۳ مورد (۷/۲%) از نظر HBsAg مثبت بودند که در گروه هموفیلی نوع A قرار داشتند . بیشترین موارد HCV مثبت در گروه بیماران هموفیلی شدید ( با کمبود فاکتور ۱% < ) قرار داشت به این ترتیب که در هر دو گروه بیماران هموفیلی شدید A و B میزان آلودگی هپاتیت C ۷۵% بود.

  نتیجه گیری

  در متولدین سال ۱۳۷۴ به بعد شواهدی از عفونت HCV مشاهده نمی شود. یک مورد (۹/۰%) بیمار HIV مثبت در این مطالعه وجود داشت که از این نظر وضعیت استان نسبت به کشورهای مختلف بسیار مطلوب‌تر است.

  کلمات کلیدی: هموفیلی، هپاتیت C ، هپاتیت B ، HIV


بررسی نگرش‌ها و باورهای ممانعت کننده از اهدای خون داوطلبانه مردم سه استان هرمزگان، سیستان و بلوچستان و خوزستان
دکتر بهزاددماری، دکتر سعادت ترابیان، دکتر احمد قره‌باغیان، دکتر مهتاب مقصودلو، دکتر نوید محمدی، دکتر مرتضی ناصربخت، دکتر مریم رهبری، دکتر اسماعیل صانعی مقدم، دکتر امیرحسین اسدی، دکتر مصطفی پریدار،
جلد ۳، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۸۵ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  یکی از اهداف اصلی سازمان انتقال خون، انگیزش مردم برای اهدای داوطلبانه خون است. در فرآیند ایجاد انگیزش، شناسایی نگرش‌ها و باورهای مردم در اهدای خون نقش محوری دارد. از طرفی کاهش یا حذف خون جایگزین در کشور نیز ارتباط نزدیکی با تمایل مردم به اهدای داوطلبانه خون دارد. سازمان انتقال خون در سال‌‌های گذشته گام‌های بلندی را برای حذف خون جایگزین برداشته است و آن را به عنوان یک اولویت در برنامه راهبردی خود قرار داده است. به طوری که در چند سال اخیر در اکثر استان‌های کشور درصد خون جایگزین صفر گزارش شده و در حال حاضر فقط در سه استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و خوزستان شاخص خون جایگزین بالاتر از صفر است. با توجه به نقش نگرش‌ها و باورهای مردم در تمایل آن‌ها به اهدای خون در سه استان جنوبی کشور که با مشکل اهدای خون جایگزین مواجه‌اند، در یک پژوهش کیفی به مطالعه باورها و نگرش‌های مردم این سه استان در تمایل به اهدای خون پرداخته شد.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع کیفی بود. در این مطالعه شش جلسه بحث گروهی متمرکز با مردم این استان‌ها و در هر یک از این استان‌ها دو جلسه بحث گروهی متمرکز برگزار شد. در هر جلسه گروه‌های متنوع و مشخصی از افراد جامعه با استفاده از معیارهای از قبل تعیین شده شرکت کردند.

  یافته‌ها

  باورها و اعتقادات ممانعت کننده در مورد اهدای خون استخراج شد، انتقال عفونت به اهداکننده، باور نداشتن کمبود خون، اهدای خون مختص مردان است، دختران نباید خون بدهند، وقتی خون بدهیم ضعیف می‌شویم، اهدای خون اعتیاد را مشخص می‌کند، حجامت بهتر از خون دادن است، حرام دانستن اهدای خون در برخی جمعیت‌ها و تاثیر منفی خون دادن بر قوای جنسی از جمله این تصورات ممانعت کننده است.

  نتیجه گیری

  به منظور ارتقای انگیزش مردم منطقه برای اهدای داوطلبانه خون لازم است ضمن استفاده از ابزار " بازاریابی اجتماعی" در ترغیب افراد برای اهدای داوطلبانه خون، از فهرست این باورها و اعتقادات در بازاریابی اجتماعی و تبلیغات استانی استفاده شود. نگرش‌هایی که در هر سه استان مشترک است از طریق برنامه‌های مشابه قابل اصلاح است. برای اصلاح نگرش‌های خاص هر منطقه لازم است که برنامه‌هایی ویژه همان استان طراحی شود.

کلمات کلیدی : ‌ اهداکننده خون، پژوهش کیفی، بازاریابی اجتماعی
شیوع هپاتیت B، C و HIV بر حسب خصوصیات دموگرافیک آن‌ها در اهداکنندگان خون شیراز از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵
دکتر لیلا کسرائیان، دکتر سید اردشیر تراب جهرمی،
جلد ۳، شماره ۵ - ( ويژه‌نامه سلامتي خون زمستان ۱۳۸۵ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  بررسی روند شیوع بیماری‌های عفونی منتقله از راه خون به منظور بررسی سلامت خون، کارآیی روش‌های غربالگری اهداکنندگان و تخمین خطر باقیمانده انتقال عفونت از طریق خون و فرآورده‌های خونی ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع هپاتیت B ، C و HIV در اهداکنندگان شیراز بود.

  مواد وروش‌ها

  این مطالعه یک مطالعه مقطعی گذشته‌نگر بود که با بررسی اطلاعات اهداکنندگانی که به سازمان انتقال خون شیراز بین سال‌های ۱۳۸۱ تا آخر سال ۱۳۸۵ مراجعه کرده بودند انجام شد. سپس وضعیت دموگرافیک و شیوع هپاتیت B ، هپاتیت C و HIV در جمعیت اهداکنندگان طی این سال‌ها بررسی شد. نتایج توسط آزمون کای‌دو و نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها

  بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵، ۵۰۷۵۳۱ اهداکننده، خون خود را اهدا نموده بودند. شیوع HIV بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵ به ترتیب ۱۹ درصد هزار، ۸ درصد هزار،۷ درصد هزار و ۹ درصد هزار ، شیوع هپاتیت B ۷/۵ در هزار، ۲/۵ در هزار، ۳/۵ در هزار و ۵/۳ در هزار و هپاتیت C ۹/۱ در هزار، ۳/۱ در هزار، ۹/۰ در هزار و ۶/۱ در هزار بود. شیوع HIV در سال ۱۳۸۱ بیشتر بوده که به تدریج کاهش یافته بود. شیوع HCV بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵ تغییر خاصی نکرده و شیوع هپاتیت B در سال ۱۳۸۴ کمتر بود. شیوع هپاتیت B ، هپاتیت C و HIV در اهداکنندگان بار اول، مرد و متاهل بیشتر بود. شیوع هپاتیت B ، هپاتیت C و HIV ارتباطی به سن اهداکنندگان نداشت.

  نتیجه گیری

  به طور کلی به نظر می‌رسد شیوع ویروس‌های قابل انتقال از طریق خون در طی ۴ سال در اهداکنندگان خون افزایش نیافته که نشان‌دهنده مؤثر بودن روش‌های غربالگری و انتخاب صحیح اهداکنندگان و یا شیوع کمتر این عفونت‌ها در اهداکنندگان خون باشد. پایین‌تر بودن شیوع ویروس‌های قابل انتقال از طریق خون در اهداکنندگان مستمر نشانه نقش اهداکنندگان مستمر در تامین خون سالم و کافی می‌باشد.

  کلمات کلیدی : اهداکننده خون، HIV ، هپاتیت C ، هپاتیت B ، شیوع


بررسی مورد شاهدی عوارض وازووگال در اهداکنندگان خون شیراز و ارتباط آن با سن، جنس، وزن، فشار خون و دفعات اهدای خون طی سال ۱۳۸۴
دکتر لیلا کسراییان، دکتر سید اردشیر تراب جهرمی،
جلد ۴، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۸۶ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  عوارض وازووگال در ۵-۲ درصد اهداکنندگان اتفاق می‌افتد و این عوارض باعث کاهش برگشت مجدد اهداکننده جهت اهدای خون و اختلال در سیستم جمع‌آوری خون می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین عوامل دموگرافیک مؤثر در بروز عوارض وازووگال می‌باشد.

  مواد وروش‌ها

  این مطالعه یک مطالعه مورد شاهدی بود که بر روی کلیه اهداکنندگان خونی که طی سال ۱۳۸۴ در سازمان انتقال خون شیراز اقدام به اهدای خون کرده بودند انجام شد. در این مطالعه اهداکنندگان دچار عوارض وازووگال به عنوان مورد انتخاب شدند. پرسشنامه‌ای که شامل عوامل مؤثر در بروز عوارض وازووگال در اهداکنندگان بود برای هرد فرد دچار عارضه پر شد و نفر قبل و بعد از وی به عنوان شاهد انتخاب شدند(۵۰۰ مورد و ۱۰۰۰ شاهد). پرسشنامه شامل خصوصیات دموگرافیک اهداکنندگان و علایم و عوارض وازووگال بود. سپـس از نـرم‌افزار ۱۱ SPSS و آزمون‌ آماری کای‌دو برای آنالیز داده‌ها استفاده شد.

  یافته‌ها

  در این مطالعه میانگین سن افراد دچار عوارض وازووگال ۳۳/۹ ± ۵۵/۳۰ سال و متوسط وزن آن‌ها ۳/۹ ± ۲۳/۷۱ کیلوگرم بود. ۶/۷۲% آن‌ها مرد بودند که ۴۵% اهداکننده بار اول و ۵۵% سابقه بیشتر از یک بار اهدا داشتند. میانگین سن افرادی که دچار عارضه نشده بودند ۷۲/۴ ± ۲۷/۳۵ سال بود. متوسط وزن آن‌ها ۷۷/۱۲ ± ۶۱/۷۸ کیلوگرم بود. ۳/۹۰% آن‌ها مرد و ۷/۳۵% اهداکننده بار اول و ۳/۶۵% سابقه بیشتر از یک بار اهدای خون داشتند. نسبت به گروه کنترل میزان بروز عوارض وازووگال در اهداکنندگان جوان، خانم، وزن پایین و بار اول دچار خستگی، اضطراب و گرسنگی به طور معنی‌داری بیشتر بود(۰۵/۰ p< ).

 �نتیجه گیری

  عوارض وازووگال به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد و به نظر می‌رسد در افراد پرخطر، از نظر بروز عوارض باید مراقبت بیشتری انجام شود. با مراقبت بهتر اهداکنندگان می‌توان سلامت اهداکننده را بهبود بخشید و احتمال بازگشت مجدد اهداکننده را افزایش داد.

  کلمات کلیدی : اهداکننده، عوارض وازووگال، فشار خون ، ایران

 


میزان و علل اتلاف خون و فرآورده‌های آن در بیمارستان‌های شهرستان اهواز
بتول مرمضی غفله ، حمده کعب عمیر، محمد علی جلالی فر ، دکتر نجم الدین ساکی، جمال ترابی زاده معتوقی، دکتر میترا نادرپور،
جلد ۱۱، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۹۳ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  خون یک منبع ارزشمند انسانی است و باید تجویز آن بر مبنای استانداردهای جهانی باشد. در کشور ما نیز هر سه ثانیه نیاز به خون و فرآورده‌های آن وجود دارد. با توجه به اهمیت خون و فرآورده‌های آن، هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت فعلی اتلاف خون و فرآورده‌های آن در شهرستان اهواز، طی نیمه اول سال ۸۹ بود.

  مواد و روش‌ها

  به منظور جمع‌آوری اطلاعات این مطالعه توصیفی مقطعی، کلیه فرم‌های مربوط به بازگشت خون و فرآورده‌های خونی بیمارستان‌های شهرستان اهواز طی شش ماه اول سال ۸۹ ، که به شیوه سرشماری انتخاب شده بودند، بررسی شدند و با روش آماری۱۶ SPSS و آمارهای توصیفی شامل میانه و میانگین آنالیز شدند.

  یافته‌ها

  بر اساس یافته‌ها، میزان کلی اتلاف در این مطالعه ۱۲% (۳۱۲۴ واحد خونی) بود. در بررسی فرآورده‌ها، بیشترین میزان اتلاف را PC (۱/۵۸%) و کمترین را WB (۲/۰%) دارا بود. بیشترین درصد نسبت اتلاف به پخش در ماه‌های فروردین، اردیبهشت و مرداد مربوط به PLt و در ماه‌های تیر و خرداد مربوط به PC بود. بیشترین علت اتلاف، اتمام تاریخ مصرف(۴/۸۶%) و کمترین علت، لخته(۱/۰%)در کیسه بود. در بین بیمارستان‌ها، شفا بیشترین اتلاف(۳/۳۵%) و گلستان کمترین اتلاف(۵/۰) را دارا بود.

  نتیجه گیری

  اتلاف ۱۲% در این مطالعه، لزوم ارائه آموزش‌های لازم در زمینه نحوه درخواست خون و حفظ زنجیره سرد حین حمل و نقل را می‌رساند. الگوگیری از بیمارستان‌های دارای میزان پایین اتلاف، وجود کمیته‌های بیمارستانی کارآمد و حضور متخصصان انتقال خون در بانک خون بیمارستان‌ها می‌تواند در کاهش میزان اتلاف مؤثر واقع گردد.

 


شیوع موتاسیون‌های اگزون ۱۲ ژن JAK۲ در بیماران ایرانی مبتلا به پلی‌سایتمی‌ورا
زهرا تراب، دکتر بهزاد پوپک، دکتر علی اکبر موثق پور اکبری، محمدرضا یونسی، دکتر امیرحسین امامی، فاضل الهی،
جلد ۱۴، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده

چکیده

سابقه و هدف

پلی‌سایتمی‌ورا، یکی از نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو BCR-ABL۱  منفی می‌باشد که از پروژنیتورهای هماتولوژیک به وجود می‌آید. در حدود ۴%-۳% بیماران پلی‌سایتمی‌ورا، دارای موتاسیون‌هایی در اگزون ۱۲ ژن JAK۲ می‌باشند. با توجه به اهمیت این موتاسیون‌ها در تشخیص بیماران مبتلا به پلی‌سایتمی‌ورا،  مطالعه حاضر انجام گرفت.

مواد و روش‌ها

در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی، موتاسیون‌های اگزون ۱۲ ژن JAK۲ در ۵۸ بیمار مبتلا به پلی‌سایتمی‌ورا V۶۱۷F منفی در آزمایشگاه پیوند مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمامی بیماران واجد شرایط پلی‌سایتمی‌ورا و V۶۱۷F منفی وارد مطالعه شدند. علاوه بر این، فایل ۶۰ بیمار دارای موتاسیون V۶۱۷F بررسی شدند. بعد از کنترل کیفی  DNA ژنومیک استخراج شده، اگزون ۱۲ به روش واکنش زنجیره پلی‌مراز تکثیر شد، غربالگری موتاسیون‌ها به وسیله تعیین توالی مستقیم انجام گرفت و سپس با آزمون کای‌دو و نرم‌افزار ۱۳ SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها

در این مطالعه، ۵۸ بیمار پلی‌سایتمی‌ورا V۶۱۷F منفی مورد بررسی قرار گرفتند. ۴۵ نفر(۶/۷۷%) مرد و ۱۳ نفر(۴/۲۲%) زن بودند. متوسط ​​سن بیماران ۲/۴ ± ۸/۴۶ سال بود. بعد از تجزیه و تحلیل‌های لازم، موتاسیون E۵۴۳-D۵۴۴del در یک خانم ۷۲ ساله مشاهده شد.

نتیجه گیری

شیوع پایینی از موتاسیون‌های اگزون ۱۲ ژن در جمعیت ایرانی وجود دارد که ممکن است به دلیل تعداد کم بیماران و یا شیوع پایین در جمعیت ایرانی مرتبط باشد. بنابراین مطالعه بر روی جامعه بزرگتر آموزنده خواهد بود.


تاثیر الگوی حداکثر مصرف خون در جراحی‌های انتخابی در ۲۳ بیمارستان شیراز
دکتر لیلا کسرائیان، زهرا افسر، دکتر بابک شیرازی، دکتر مسعود تترابی اردکانی،
جلد ۱۶، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف
درخواست غیر منطقی خون در اعمال جراحی انتخابی ،به دلیل ﺗﺮس از خونریزی و عدم دسترسی به خون کافی می‌تواند به اتلاف کیسه‌های خون و بالا رفتن ﻫﺰﻳﻨﻪ‌های بانک خون منجرگردد. بنابراین بر آن شدیم تا به بررسی میزان تاثیر استفاده از الگوی حداکثر درخواست، در بهبود مصرف خون بپردازیم.
مواد و روش‌ها
این مطالعه مقطعی، در یک سوم از بیمارستان‌های شیراز(۲۳ بیمارستان) در سال‌های ۹۶-۹۵ انجام گرفت. الگوی حداکثر درخواست خون برای جراحی‌های انتخابی بر اساس آخرین منابع علمی وبا تایید متخصصین هر رشته تدوین و به صورت راهنما به این بیمارستان‌ها ابلاغ شد. میانگین تعداد کیسه‌های خون درخواستی، تزریق شده، کراس‌مچ شده، نسبت کیسه‌های کراس‌مچ شده به تزریق شده، هزینه کیسه‌های خون درخواستی و هزینه انجام کراس‌مچ در جراحی‌های انتخابی در ماه‌های آذر و دی سال‌های ۹۵ و ۹۶ ، قبل و بعد از استفاده از الگو مقایسه گردید. از آزمونt test  جفتی و نرم‌افزار آماری ۲۱ SPSS  برای آنالیز داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها
نسبت کراس‌مچ به تزریق بعد از استقرارالگوی درخواست، به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت(۳۶/۲ در مقابل ۶/۱)(۰۰۱/۰ p<). میانگین تعداد کیسه‌های خون مصرفی و تعداد آزمایش‌های کراس‌مچ ۲۶/۱۳% و ۹/۴۲% کاهش یافت(۰۰۱/۰ p<). به علاوه هزینه‌های آماده‌سازی کیسه‌های خون(۶۷/۷%) و کراس‌مچ(۴۳%) کاهش یافت.
نتیجه گیری
به نظر می‌رسد، درخواست خون در جراحی‌های انتخابی بر اساس الگوی حداکثر درخواست، می‌تواند به مصرف بهینه و سهولت تأمین خون در شرایط اورژانسی منجرگردد. به روز رسانی آموزش پزشکان، تاکید بر درخواست خون بر اساس این الگو و بررسی مستمر درخواست و مصرف خون ضروری است.
کلمات کلیدی: خون، جراحی، انتقال خون، بیمارستان‌ها، ایران
فراوانی مراجعه اهداکنندگان سازمان انتقال خون فارس با نتایج مثبت در آزمایش‌های غربالگری(هپاتیت B، C و HIV) پس از فراخوان و علل عدم مراجعه آن‌ها
دکتر لیلا کسرائیان، دکتر ندا نگارستانی، دکتر مسعود ترابی،
جلد ۱۶، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۸ )
چکیده
چکیده
سابقه و هدف
اطلاع‌رسانی به اهداکنندگان با نتایج آزمایش مثبت برای عفونت‌های منتقله از طریق تزریق خون، به ‌منظور شروع درمان، کاهش عوارض و پیشگیری از انتقال عفونت به سایر افراد ضروری می‌باشد. بنابراین بر آن شدیم تا به بررسی فراوانی مراجعه اهداکنندگان با نتایج مثبت بپردازیم.
مواد و روش‌ها
این مطالعه مقطعی در مدت ۵/۲ سال بر روی ۲۱۴ اهداکننده خون سازمان انتقال خون شیراز که نتایج حداقل یکی از آزمایش‌های تأییدی، هپاتیت B ، C و HIV آن‌ها مثبت بود، انجام گرفت. با اهداکنندگان، در سه نوبت تماس تلفنی، نامه و مجدداً تماس تلفنی گرفته شد. میزان پاسخ اهداکنندگان برحسب وضعیت دموگرافیک و نتیجه آزمایش بررسی گردید و علل عدم مراجعه آن‌ها پرسیده شد. یافته‌ها توسط آزمون‌های کای‌دو و t و نرم‌افزار ۲۲ SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها
در ۲۱۴ اهداکننده، حداقل یکی از نتایج آزمایش‌های تأییدی مثبت بود و امکان دسترسی به ۱۰ نفر از آن‌ها وجود نداشت(۶۷/۴%). در کل با ۲۰۴ اهداکننده تماس گرفته شد. ۱۱۷ نفر آن‌ها  به هپاتیت B، ۸۱ نفر به هپاتیت C و ۶ نفر به HIV مبتلا بودند. در کل۱۳۷ اهداکننده(۱۵/۶۷%) بعد از تماس و ۸۶ نفر)۱۵/۴۲%) با اولین تماس مراجعه نمودند. شایع‌ترین علل عدم مراجعه نداشتن وقت ۳۶ (۸/۵۳%)، مسافرت۱۳(۲/۱۹%) و دوری راه ۸ (۵/۱۱%) بود.
نتیجه گیری
در این مطالعه فراوانی پاسخ اهداکنندگان با نتایج مثبت، ۱۵/۶۷% بود که این امر نشان‌دهنده تأکید بر ثبت صحیح مشخصات اهداکننده، آگاهی بخشی مناسب به اهداکنندگان قبل از اهدا در مورد اهدای خون سالم و بیماری‌های منتقله از راه خون بود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پژوهشی خون می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Scientific Journal of Iran Blood Transfus Organ

Designed & Developed by : Yektaweb