جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای بشکار

پژمان بشکار، دکتر علی‌اکبر پورفتح‌اله، دکتر مژگان شایگان، محمدرضا آخوند،
جلد ۴، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۶ )
چکیده

 

  چکید ه

  سابقه و هدف

  تهیه فرآورده‌های پلاکتی به روش پلاسمای غنی از پلاکت ممکن است باعث فعال شدن پلاکت‌ها و ترشح مواد موجود در گرانول‌های آن‌ها مثل ترومبوگلوبولین بتا، LDH و بیان CD۶۲P شود. پلاکت‌هایی که طی روند تهیه فعال شوند، وقتی وارد محیط in vivo گردند دیگر کارایی لازم را جهت عملکرد انعقادی خود ندارند. لذا اندازه‌گیری شاخص‌های فعال شدن پلاکتی مثل CD۶۲P سطح پلاکت‌ها، ترومبوگلوبولین بتا و غیره جهت اندازه‌گیری درصد پلاکت‌های فعال شده در فرآورده‌های پلاکتی طی روند تهیه، و مقایسه این دو روش تهیه یعنی پلاسمای غنی از پلاکت و بافی‌کوت مفید می‌باشد.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. در این مطالعه تعداد ۱۵ فرآورده به روش PRP ، ۱۵ فرآورده به روش BC و ۱۵ واحد خون کامل که مورد هیچ گونه دستکاری قرار نگرفته بودند به عنوان گروه کنترل انتخاب و تا سه روز نگهداری شده و از نظر درصد بیان CD۶۲P در سطح پلاکت‌ها و نیز غلظت فرم محلول آن، درصد سلول‌های CD۱۴ مثبت و سطح اینترلوکین- ۸ مورد بررسی قرار گرفتند. جهت اندازه‌گیری CD۶۲P سطحی و CD۱۴ از آنتی‌بادی‌های منوکلونال اختصاصی و کنژوگه شده با مواد فلورسانس و به روش فلوسیتومتری و برای اندازه‌گیری غلظت CD۶۲P محلول و اینترلوکین - ۸ از روش الیزا استفاده شد.

  یافته‌ها

  میانگین شمارش پلاکتی در هر دو روش تفاوت چندانی نداشت، اما آلودگی گلبول‌های سفید در واحدهای تهیه شده به روش PRP بسیار بیشتر از واحدهای تهیه شده به روش BC بود. در روش PRP در مدت نگهداری ۳ روزه، کاهش اندک CD۶۲P سطحی، افزایش شکل محلول آن و IL-۸ مشاهده گردید و درصد ظهور CD۱۴ در این فرآورده تغییر محسوسی نشان نداد. در روش BC طی نگهداری سه روزه، CD۶۲P سطحی و محلول و غلظت IL-۸ افزایش و نیز درصد ظهور CD۱۴ سطح منوسیت‌ها از ۴/۰ تا ۱/۰ کاهش نامحسوسی نشان دادند.

  نتیجه گیری

  ارتباط نزدیکی بین سطح اینترلوکین‌ـ‌ ۸ و شمارش گلبول‌های سفید در فرآورده‌ها وجود دارد . در روش PRP سانتریفوژ با دور سنگین باعث تجمع و چسبندگی و لذا فعال شدن پلاکتی می‌شود. اما در روش BC چون هیچ‌گونه چسبندگی پلاکتی به وجود نمی‌آید، فعال شدن پلاکتی کمتر صورت می‌گیرد.

  کلمات کلیدی : پلاکت، پلاسمای غنی از پلاکت، CD۱۴ ، CD۶۲P ، IL-۸

 


پژمان بشکار، دکتر بتول پورقیصری، مرضیه خسروی،
جلد ۱۰، شماره ۳ - ( پاييز ۱۳۹۲ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  بتا تالاسمی ماژور، یکی از بیماری‌های طاقت‌فرسا برای بیمار و خانواده و نیز پر هزینه برای دولت می‌باشد. با اجرای برنامه غربالگری، تعداد متولدین این بیماری از ۱۲۰۰ نفر در سال ۱۳۷۰ به ۲۵۰ نفر در سال ۱۳۸۵ کاهش یافته است. جهت بررسی مهمترین علل موالید جدید این بیماری، این طرح انجام شد.

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه توصیفی، تحلیلی و مقطعی، از تمامی والدین بیماران تالاسمی ماژور، جهت آزمایش‌های CBC و الکتروفورز، درون لوله‌های EDTA دار نمونه‌گیری انجام شد و پرسشنامه‌ای حاوی تمامی اطلاعات مربوط به عوامل دخیل در بروز این بیماری تکمیل گردید. آزمایش CBC توسط سیس مکس XS۸۰۰i و الکتروفورز به روش استات سلولز در pH قلیایی و Hb A۲ به روش کروماتوگرافی ستونی انجام شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار ۱۷ SPSS تجزیه و تحلیل گردید.

  یافته‌ها

  تعداد ۶۸ زوج که دارای ۷۸ فرزند بیمار بودند، در این طرح شرکت کردند. ۶/۲۵%(۲۰ نفر)، سن کمتر از ۱۳ سال داشتند که از این تعداد به ترتیب ۷ ، ۲ و ۱۱ نفر مشمول استراتژی‌های اول، دوم و سوم برنامه غربالگری می‌شدند. ۴ بیمار ناشی از عدم تشخیص و یا تشخیص غلط آزمایش‌های غربالگری و قبل از تولد بودند.

  نتیجه گیری

  جهت کاهش تعداد متولدین این بیماری، شاید بتوان با هزینه‌های کمتر نسبت به درمان، سطح آگاهی و فرهنگ جامعه را در مناطق محروم و دور از شهر بهبود بخشید. هم چنین می‌توان زوجین مستعد را شناسایی و راهنمایی کرد. از طرفی حمایت‌های مالی و امکان انجام به موقع و صحیح آزمایش قبل از تولد، مفید می‌باشد.

 


معین شیرزاد، دکتر اسفندیار حیدریان، دکتر بتول پورقیصری، نعمت‌اله امینی سرتشنیزی، زهرا سودانی، پژمان بشکار،
جلد ۱۲، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۴ )
چکیده

  چکید ه

  سابقه و هدف

  لوسمی لنفوبلاستیک حاد( ALL )، یک اختلال نئوپلاستیک و یک بدخیمی شایع در کودکان است. آپوپتوز، مرگ برنامه‌ریزی شده و فیزیولوژیک سلولی بوده که جهت هموستاز بافت‌ها ضروری می‌باشد. در برخی از سرطان‌ها، ناکارآمدی در این پروسه باعث پیشرفت سرطان می‌گردد. این پروسه می‌تواند توسط عوامل مختلف درمانی از جمله شیمی درمانی القا شود. هسپرتین یک فلاونوئید در آب میوه‌هایی هم چون پرتقال و میوه‌های درون سرخ بوده و بر اساس تحقیقات آپوپتوز را در سلول‌های پانکراس انسان تحریک می‌کند. هم چنین به عنوان فعال‌کننده NOTCH-۱ و سرکوبگر تومور کارسینوئید می‌باشد.

  مواد و روش‌ها

  این مطالعه از نوع بنیادی ـ کاربردی بود. لاین سلولی مورد استفاده در این مطالعه، C۱۲۱ ( Jurkat cell ) ، در محیط مکمل RPMI۱۶۴۰ با۱۰% سرم جنینی گاو( FBS ) و پنی‌سیلین/ استرپتومایسین کشت داده شد. میزان رشد و بقای سلولی با غلظت‌های مختلف هسپرتین توسط کیت MTS بررسی گردید. میزان مرگ سلولی توسط رنگ‌آمیزی تریپان‌بلو و هم چنین توسط کیت آپوپتوزیس و با دستگاه فلوسایتومتری( Partec ) مورد بررسی قرار گرفت.

  یافته‌ها

  رده سلول‌های لنفوبلاستیک( C۱۲۱ ) در مواجهه با غلظت‌های مختلف هسپرتین (محلول شده در DMSO ۱/۰%) تحت تاثیر قرار گرفته و غلظت µM ۲۰۰ دارو در زمان ۴۸ ساعت به عنوان غلظت مهاری یا IC۵۰ گزارش شد. نوع مرگ القایی توسط این دارو با استفاده از بررسی مورفولوژیک و نیز فلوسیتومتری به صورت آپوپتوز بوده است.

  نتیجه گیری

  با توجه به این که هسپرتین توانایی القای آپوپتوز را دارد و هم چنین باعث کاهش فعالیت سلولی می‌شود، به نظر می‌رسد داروی مناسبی برای مهار رشد سلول‌های توموری باشد.

 



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پژوهشی خون می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Scientific Journal of Iran Blood Transfus Organ

Designed & Developed by : Yektaweb