چکید ه

  سابقه و هدف

  هر واحد خون اهدا شده، سرمایه‌ای با ارزش در حفظ جان بیماران می‌باشد و باید از ضایع شدن و مصرف غیر بهینه خون و فرآورده‌ها خودداری شود. هدف این مطالعه، بررسی چگونگی مصرف خون و فرآورده‌ها در شهر کرمان و ارایه راه‌کارهایی جهت مصرف بهینه خون با در نظر گرفتن وضع موجود بود.

  مواد و روش‌ها

  مطالعه حاضر از نوع توصیفی و گذشته‌نگر به روش نمونه‌گیری سرشماری بوده که مصرف فرآورده‌های خون را طی 4 سال در سه بیمارستان دانشگاهی، تامین اجتماعی و خصوصی شهر کرمان، بررسی نموده است. در مراکز بیمارستانی، مسؤولین بانک خون گزارش ماهیانه مصرف فرآورده‌های خون راتهیه و به مرکز انتقال خون استان ارسال می‌نمایند. یافته‌ها با نرم‌افزار آماری 16 SPSS با حدود اطمینان 95% بررسی گردید.

  یافته‌ها

  بیشترین فرآورده‌های مصرفی در هر سه بیمارستان، واحدهای گلبول قرمز متراکم بودند. میانگین میزان درخواست سالانه در بیمارستان دانشگاهی 66/765 ± 25/4190 واحد، بیمارستان تامین اجتماعی 31/162 ± 75/1660 واحد و بیمارستان خصوصی 9/62 ± 8/231 واحد بود. مصرف خون به ازای تخت فعال در بیمارستان دانشگاهی 8/14 واحد، در بیمارستان تامین اجتماعی 9/4 واحد و در بیمارستان خصوصی 4/4 واحد ودرخواست خون در سه بیمارستان به ترتیب 09/15، 1/6 و2/5 واحدبه تخت بود.

  نتیجه گیری

  میزان مصرف خون در این مطالعه تقریباً مشابه با استانداردهای جهانی می‌باشد ولی با توجه به هزینه‌های مالی و معنوی فراوان نگهداری و آماده‌سازی یک واحد خون، لزوم تدوین دستورالعمل محلی بر پایه استانداردهای بین‌المللی برای مصرف بهینه خون بدیهی است.