چکید ه

  سابقه و هدف

  یکی از فاکتورهای مطرح در ایجاد ترومبوفیلی در زنان مبتلا به سقط‌ مکرر، پلی‌مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 است. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط این پلی‌مورفیسم با سندروم سقط مکرر به عنوان یکی از عوامل خطر ژنتیکی برای این سندروم بود.

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه مورد ـ شاهدی، از میان مراجعین بیمارستان بقیه‌اله و مرکز ناباروری ابن سینا، 30 زن با سابقه سقط مکرر خود به ‌خود با علت نامشخص به عنوان گروه بیمار و 10 زن بدون سابقه سقط مکرر و دارای حداقل دو باروری موفق، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پلی‌مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 با واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز و هضم آنزیمی محصولات PCR با آنزیم‌های اندونوکلئاز محدودالاثر ( PCR-RFLP ) بررسی شدند. نتایج به دست آمده از تعیین ژنوتیپ این پلی‌مورفیسم با نرم‌افزار 16 SPSS و آزمون کای‌دو تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها

  فراوانی آلل موتانت 4G در زنان دچار سقط مکرر 7/46% و در زنان گروه شاهد 40% بود. 60% زنان دچار سقط مکرر و 80% زنان گروه شاهد، برای پلی‌مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 هتروزیگوت بودند. 5 نفر از زنان دچار سقط مکرر برای این پلی‌مورفیسم هموزیگوت بودند؛ در حالی که هیچ هموزیگوتی در بین زنان گروه شاهد مشاهده نشد.

  نتیجه گیری

  نتایج به دست آمده در این پژوهش نتوانست بین این پلی‌مورفیسم و سقط مکرر، رابطه معناداری نشان دهد.