چکید ه

  سابقه و هدف

  فعال‌سازی اختصاصی سیستم ایمنی به ویژه لنفوسیت‌های T ، یکی از اهداف اساسی در حوزه ایمونوتراپی سرطان است . به منظور القای سلول‌های ایمنی فرد بیمار، از گیرنده‌های کایمریکی که حاوی خاصیت اتصال ویژه به آنتی‌ژن‌ها هستند، استفاده شده است تا لنفوسیت‌های T سیتوتوکسیک را فعال کنند. گیرنده کایمریک، متشکل است از قسمت متصل شونده به آنتی‌ژن از آنتی‌بادی که از طریق یک مولکول اتصال‌دهنده خارج سلولی به ناحیه داخل غشایی و نیز دومین‌های سیتوپلاسمی شروع کننده سیگنالینگ لنفوسیتی متصل می‌باشد. هدف از این بیان پایدار و افزایش یافته CAR ( Chimeric Antigen Receptor ) بر سطح سلول‌های T ، فعال شدن مؤثر سیستم ایمنی بر علیه سلول‌های توموری بود.

  مواد و روش‌ها

  در یک مطالعه تجربی، نواحی متغیر آنتی‌بادی‌های زنجیره سنگین شتری( VHH یا نانوبادی) به جای قسمت هدف گیرنده آنتی ژن در ساختار گیرنده کایمریک استفاده شد. برای بیان پایدار و افزایش یافته گیرنده کایمریک حاوی VHH ، از سیستم اینتگراز PhiC31 به منظور الحاق ژن گیرنده کایمریک در داخل ژنوم سلول‌های T استفاده شد. سازه‌های بیان‌کننده گیرنده‌های کایمریک و اینتگراز PhiC31 به داخل رده سلولی Jurkat ، کوترانسفکت گردیدند و بیان گیرنده‌های کایمریک در روزهای اول و سی‌ام بعد از ترانسفکشن، با روش semi-quantitative RT-PCR اندازه‌گیری شد.

  یافته‌ها

  نتایج تحقیق در روز سی‌ام نشان داد که کوترانسفکشن سازه‌های بیانی اینتگراز فاژ PhiC31 و سازه‌های حاوی CAR ، منجر به بیان پایدار و افزایش یافته این گیرنده‌ها می‌شود.

  نتیجه گیری

  بر اساس نتایج تحقیق، آنزیم اینتگراز PhiC31 ، قابلیت استفاده در ایمونوتراپی به واسطه سلول‌های T حاوی گیرنده کایمریک را دارد.