چکید ه

  سابقه و هدف

  ویروس هپاتیت (HEV) E به‌عنوان شایع‌ترین عامل هپاتیت حاد ویروسی بین بالغین جوان، در کشورهای در حال توسعه شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی آنتی‌بادی ضد HEV در اهداکنندگان خون شهر تبریز، در سال 1383 انجام شد.

  مواد و روش‌‌ها

  بررسی فوق به صورت مقطعی (Cross-Sectional) و در ماه‌های مرداد و شهریور 1383 در میان اهداکنندگان خون در شهر تبریز اجرا شد. 399 مرد با روش EIA از نظر IgG anti-HEV مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم‌افزار 5/11 SPSS با استفاده از آزمون‌های t (t-test) و کای‌دو (Chi-square) (یا آزمون دقیق فیشر Fisher’s exact test ) و با قبول مرز معنی‌داری در 05/0 p< انجام شد.

  یافته‌‌‌ها

  شیوع کلی سرمی هپاتیت E ، 8/7% محاسبه شد. میانگین سنی برای نمونه‌های مثبت با درنظر گرفتن انحراف معیار، 4/12 ± 7/40 سال بود. 17 نفر از 316 نفر با سن کمتر از 40 سال و 14 نفر از 83 نفر برابر یا بیش از 40 سال از نظر anti-HEV مثبت بودند (001/0 p< ). افراد با و بدون HEV IgG از نظر سطح سواد نیز دارای اختلاف آماری معنی‌داری بودند (025/0 p< ) ولی از نظر سایر مشخصات بررسی شده اختلاف آماری معنی‌دار نبود.

  نتیجه گیری

  مشاهده چنین شیوع بالای سرمی در این مطالعه نیاز به تحقیقات بیشتری را در دیگر نقاط کشور با توجه به عوامل خطر موجود مطرح می‌کند.