چکید ه

  سابقه و هدف

  بیماران تالاسمی ماژور به‌علت دریافت طولانی مدت خون، در معرض آلودگی به هپاتیت‌های ویروسی مخصوصاً B و C قرار دارند و امروز یکی از مهم‌ترین مسائل بهداشتی این بیماران کنترل آلودگی به این ویروس‌هاست. دراین مطالعه برآن شدیم که شیوع هپاتیت‌های B و C و عوامل خطرساز آن را درگروهی از بیماران تالاسمی ماژور بررسی کنیم.

  مواد وروش‌ها

  مطالعه به‌صورت توصیفی بر روی 364 بیمار تالاسمی ماژور در شهرستان زاهدان انجام شد. ابتدا تمام بیماران مورد پیگیری قرار گرفتند و پرسشنامه‌ای شامل اطلاعات دموگرافیک از جمله سن، جنس، قومیت، تعداد دفعات تزریق خون در سال، سن تشخیص بیماری، سابقه واکسیناسیون و... تکمیل شد. سپس نمونه خون بیماران، تحت بررسی مارکرهای سرمی Anti-HBc ، HBsAg ، Anti-HCV ، Anti-HBs به روش الیزا قرار گرفت و نتایج الیزا مثبت HBsAg و Anti-HCV به ترتیب توسط تست نوترالیزیشن و RIBA مورد تأیید قرار گرفت. نتایج توسط نرم‌افزار SPSS 10/10 بررسی شد و از آماره Chi-square برای آنالیز آماری استفاده شد.

  یافته ها

  364 بیمار تالاسمی مورد بررسی قرار گرفتند که 206 نفر (6/56%) مذکر و 158 نفر (4/43%) مؤنث بودند. میانگین سنی بیماران 17/5 ± 7/9 سال بود که 205 نفر (3/56%) آنها بلوچ بودند. از این تعداد 1 نفر HBsAg مثبت و 49 نفر Anti-HCV مثبت بودند. در نتیجه شیوع HBsAg مثبت 3/0% و شیوع Anti-HCV مثبت 5/13% بود. 321 نفر (2/88%) Anti-HBs مثبت و 88 نفر (2/24%) Anti-HBc مثبت بودند. در بررسی آماری انجام شده بین سن بیماران و Anti-HCV مثبت اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت به‌طوری‌که با افزایش سن، Anti-HCV مثبت افزایش می‌یافت (P<0.005) . هم‌چنین بین تعداد دفعات تزریق خون در سال و Anti-HCV مثبت نیز اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت، به‌طوری‌که افرادی که بیشتر یا مساوی 20 بار در سال خون دریافت کرده بودند، 3/33% Anti-HCV مثبت بودند درحالی‌که در سایرگروه‌ها این میزان کمتر از 15% گزارش شد (P=0.006) .

  نتیجه گیری

  با ارزیابی این مطالعه به این نتیجه می‌رسیم که شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور بسیار بالاست اما به‌نظر می‌رسد طرح غربالگری اهداکنندگان به‌طور مؤثری می‌تواند شیوع و بروز عفونت را کاهش دهد .

  کلمات کلیدی: تالاسم ی ماژور، هپاتیت B ، هپاتیت C