چکیده سابقه و هدف تزریق انواع فرآورده‌های خون خطرات بالقوه برای بیماران ترومایی دارد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تزریق فرآورده‌های خونی در درمان بیماران با ترومای حاد مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی بعثت همدان در سال 98-99 انجام گردید. مواد و روش‌ها در این مطالعه مقطعی پرونده 227 نفر از بیماران ترومایی بستری در بیمارستان بعثت همدان طی سال‌های 1398 تا 1399 از نظر میزان تزریق انواع فرآورده‌های خون بررسی شد. دادههای مطالعه با نرمافزار SPSS نسخه 23 و آزمون ناپارامتری مناسب از جمله من‌ویتنی، کروسکال والیس و آزمون همبستگی اسپیرمن تحلیل شدند. سطح معناداری در تمامی آزمونها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها در این مطالعه بیشترین نوع و مکانسیم تروما به ترتیب ترومای نافذ(2/65%) و تصادفات رانندگی(70%) بود. در 1/62 % اندام آسیب دیده ناحیه سر و گردن بود و در 7/72% موارد نیاز به جراحی داشتند و 1/18% آنان فوت کرده بودند. فراوانی تعداد واحد دریافتی PRBC (10/5 ± 70/4)، پلاکت (37/1 ± 72/0)و FFP (67/2 ± 98/1) به صورت معناداری در بیماران ترومایی فوت شده و نیازمند جراحی بالاتر بوده است(05/0 p<). میانگین و انحراف معیار سن بیماران 19 ± 63/45 سال و 40/67% مرد بودند. نتیجه گیری در بیماران ترومایی جراحی شده و فوت شده به دلیل ترومای سر و گردن، فراوانی گلبولهای قرمز متراکم، پلاکت و FFP تزریق شده و مرگ و میر به صورت معناداری بیش از دیگر بیماران ترومایی بود.استفاده بهینه و مطابق با گایدلاین‌های به روز از فرآورده‌های خونی توصیه می‌گردد.
