:: جلد 19، شماره 3 - ( پاییز 1401 ) ::
جلد 19 شماره 3 صفحات 199-191 برگشت به فهرست نسخه ها
فراوانی گروه‌های آللی کمیاب HLA-A در قومیت‌های گیلک، لر، کرد و عرب ایران
فاطمه یاری ، نادیا باقری ، امیر تیمورپور ، مریم زمان وزیری ، فاطمه صباغی ، فرزانه مرتضی پور برفی
استاد مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده:   (648 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
آنتی‌ژن‌های سازگاری نسجی(HLA)، تنوع ژنتیکی بالایی داشته و فراوانی آن­ها می‌تواند در قومیت‌های مختلف، متفاوت باشد. لذا تعیین این آنتی‌ژن‌ها در قومیت‌های مختلف می‌تواند داده‌هایی به دست دهد که از آن بتوان در گسترش مرکز ملی پذیره‌نویسی اهداکنندگان سلول‌های بنیادی استفاده نمود.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه توصیفی که در طی سال‌های 1399 و 1400 بر روی 2064 داوطلب اهدای سلول‌های بنیادی خونساز صورت گرفت، تعیین آلل‌های HLA-A با روش PCR-SSP صورت پذیرفت. اطلاعات نژادی/قومیتی و HLA از قومیت‌های گیلک(510 نفر)، لر(465 نفر)، کرد(719 نفر) و عرب(370 نفر) تجزیه و تحلیل و ارتباط آلل و نژاد با روش آماری کای‌دو، ارزیابی شد. برای این منظور، مقایر باقی‌مانده استاندارد شده، تعیین گردیده و در تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار R استفاده شد.
یافته‌ها
فراوانی آللی در گروه‌های قومی مورد مطالعه، برای HLA-A*23 و HLA-A*31 ، کمتر از 3 درصد به دست آمد. در گروه‌های آللی HLA-A*25 ، HLA-A*34 ، HLA-A*36 ، HLA-A*43 ، HLA-A*66 ، HLA-A*69 و HLA-A*74 ، این فراوانی کمتر از 1% جمعیت مورد مطالعه بود. فراوانی گروه‌های آللی کمیاب HLA-A ، شامل HLA-A*34 ، HLA-A*69 و HLA-A*74 ، در اقوام لر، گیلک، عرب و کرد تفاوت معنادار(p- value کمتر از 05/0) نشان دادند.
نتیجه گیری
شناسایی فراوانی آلل‌های HLA در قومیت‌های مختلف، می‌تواند شباهت‌ها و تفاوت‌ها در گروه‌های آللی را در آن اقوام مشخص و در طراحی یک برنامه بهتر برای توسعه مراکز اهدای سلول های بنیادی مؤثر باشد.
 
واژه‌های کلیدی: کلمات کلیدی: HLA، ایران، قومیت
متن کامل [PDF 519 kb]   (366 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (311 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ايمونولوژي
انتشار: 1401/7/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 19، شماره 3 - ( پاییز 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها