استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (1185 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف عوارض پس از تزریق خون، هزینههای بالا، محدودیت منابع و زمان لازم جهت تأمین فرآوردههای خون، نیاز به بررسی وضعیت مصرف خون و عوامل مؤثر در استفاده صحیح فرآوردهها را در بازههای زمانی مختلف در مراکز درمانی ضروری کرده است. در این مطالعه وضعیت مصرف فرآورده گلبول قرمز در بیمارستان امام خمینی شهرستان محلات در بازه زمانی 1398-1397 بررسی گردید. مواد و روش‌ها در این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته‌نگر، دادههای مربوط به هموگلوبین بیمار در بدو بستری، هنگام درخواست خون، پس از تزریق خون و هنگام ترخیص، نام پزشک، علت بستری، شمارش پلاکت، آزمایشهای PT و PTT بیمار و نسبتکراسمچبهتزریقخون یا C/T جمع‌آوری گردید. یافته‌ها از تعداد 356 بیمار دریافت‌کننده گلبول قرمز، 7/91% بیماران، هنگام درخواست خون کم خون بوده و 7/51% از آنها با هموگلوبین بیشتر از g/dL 8 فرآورده گلبول قرمز دریافت کردند. شاخص C/T ، 06/1 و بیشترین میزان آن به بخش جراحی(8/1) و کمترین به بخش دیالیز(0/1) تعلق داشت. بین متغیرهای سن، جنسیت، PT ، PTT ، علت بستری و پزشک با فراوانی تزریق خون ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد نسبتکراسمچبهتزریقخون در مقایسه با مقدار قابل قبول کمتر بوده و نشان‌دهنده مطلوب‌بودن نسبت درخواست به تزریق می‌باشد. هم‌چنین مشخص شد بین درخواست خون و کاهش هموگلوبین ارتباط معناداری وجود داشته و با توجه به میانگین آستانه هموگلوبین بیماران هنگام درخواست، عمدتاً از استراتژی آزاد جهت تزریق استفاده شده است.
