جلد 18، شماره 3 - ( پاییز 1400 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 204-196 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده: (2204 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
تروما یکی از شایعترین علل مراجعه به بخش اورژانس است. در مطالعه حاضر، نسبت خون کراس‌مچ شده به ترانسفوزیون(C/T) و شاخص تزریق خون(TI) در بیماران ترومایی دریافت‌کننده خون به منظور آگاهی بیمارستان‌ها در مورد هماهنگی بین میزان نیاز واقعی و درخواست خون بررسی گردید.
مواد و روش‌ها
این مطالعه مقطعی گذشته‌نگر، در سال 1399 در بخش اورژانس بیمارستان بعثت همدان بر روی پرونده 384 بیمار انجام گرفت. جهت ثبت داده‌های دموگرافیک و فرم درخواست خون بیماران واجد شرایط، از یک چک لیست استفاده شد. در نهایت داده‌ها با آزمون‌های آماریt مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و توسط نرم‌افزار آماریSPSS نسخه22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها
576 واحد خون از 813 واحد کراس‌مچ شده، به 384 بیمار ترومایی تزریق شده بود. C/T و TI به ترتیب41/1 و51/1 بود. تعداد واحد خون درخواستی، تعداد واحد خون تزریق شده و نسبت C/T در بیماران دارای ترومای نافذ(79/1 ± 63/1) به طور معنا‌داری بیشتر از ترومای غیر نافذ(09/1 ± 26/1) بود(0001/0 p<). ارتباط معنا‌داری بین اندیکاسیون درخواست خون و تعداد واحد خون درخواستی با کراس‌مچ، تعداد واحد خون تزریق شده و نسبت C/T دیده شد(0001/0 p<).
نتیجه گیری
مطالعه حاضر نشان داد، نسبت خون کراس‌مچ شده به ترانسفوزیون و شاخص تزریق خون در بیماران ترومایی دریافت‌کننده خون در بخش اورژانس بیمارستان بعثت همدان در سال 1399 مطلوب بود.
سابقه و هدف
تروما یکی از شایعترین علل مراجعه به بخش اورژانس است. در مطالعه حاضر، نسبت خون کراس‌مچ شده به ترانسفوزیون(C/T) و شاخص تزریق خون(TI) در بیماران ترومایی دریافت‌کننده خون به منظور آگاهی بیمارستان‌ها در مورد هماهنگی بین میزان نیاز واقعی و درخواست خون بررسی گردید.
مواد و روش‌ها
این مطالعه مقطعی گذشته‌نگر، در سال 1399 در بخش اورژانس بیمارستان بعثت همدان بر روی پرونده 384 بیمار انجام گرفت. جهت ثبت داده‌های دموگرافیک و فرم درخواست خون بیماران واجد شرایط، از یک چک لیست استفاده شد. در نهایت داده‌ها با آزمون‌های آماریt مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و توسط نرم‌افزار آماریSPSS نسخه22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها
576 واحد خون از 813 واحد کراس‌مچ شده، به 384 بیمار ترومایی تزریق شده بود. C/T و TI به ترتیب41/1 و51/1 بود. تعداد واحد خون درخواستی، تعداد واحد خون تزریق شده و نسبت C/T در بیماران دارای ترومای نافذ(79/1 ± 63/1) به طور معنا‌داری بیشتر از ترومای غیر نافذ(09/1 ± 26/1) بود(0001/0 p<). ارتباط معنا‌داری بین اندیکاسیون درخواست خون و تعداد واحد خون درخواستی با کراس‌مچ، تعداد واحد خون تزریق شده و نسبت C/T دیده شد(0001/0 p<).
نتیجه گیری
مطالعه حاضر نشان داد، نسبت خون کراس‌مچ شده به ترانسفوزیون و شاخص تزریق خون در بیماران ترومایی دریافت‌کننده خون در بخش اورژانس بیمارستان بعثت همدان در سال 1399 مطلوب بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |