جلد 18، شماره 1 - ( بهار 1400 )                   جلد 18 شماره 1 صفحات 51-44 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ـ دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده:   (2914 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
فعالیت طناب‌زنی باعث بهبود آمادگی قلبی- تنفسی و جسمانی افراد شده و شاید با شدت بالا به علت ضربات مکرر پا، باعث تغییر برخی شاخص­های هماتولوژیکی و همولیز ورزشی شود. هدف پژوهش، بررسی تاثیر سابقه فعالیت ورزشی بر هموگلوبین، فریتین و گلبول‌های قرمز خون متعاقب یک جلسه طناب‌زنی شدید بود.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه نیمه تجربی، 10 مرد ورزشکار استقامتی(34/2 ± 80/20 سال؛ وزن 02/3 ± 30/68 کیلوگرم و درصد چربی بدن 02/2 ± 10/10 درصد) و 10 مرد غیر ورزشکار(71/1 ± 50/21 سال؛ وزن 58/6 ± 40/74 کیلوگرم و درصد چربی بدن 85/2 ± 80/19 درصد) از افراد داوطلب به صورت تصادفی انتخاب شدند. فعالیت ورزشی به صورت یک جلسه طناب‌زنی شامل 10 دقیقه با 55% ضربان قلب هدف و سپس 30 دقیقه با 85% بود. اندازه­گیری قبل و بعد هموگلوبین، درصد هماتوکریت، فریتین سرم و شمارش گلبول قرمز خون انجام شد. از آزمون‌های t ، آمار توصیفی و 20 SPSS  برای تحلیل استفاده شد.
یافته‌ها
یافته‌ها نشان داد فقط در مردان غیر ورزشکار، افزایش میزان هموگلوبین به gr/dL 614/0 ± 78/14 (001/0 p<) و درصد هماتوکریت به870/1 ± 25/44 (003/0 p=) و شمارش گلبول­های قرمز خون به 249/0 ± 26/5 (005/0 p=) در مردان غیر ورزشکار معنا­دار بود. مقادیر فریتین دو گروه تغییر معناداری نکرد.
نتیجه گیری
به نظر می‌رسد تفاوت پاسخ دو گروه به یک جلسه طناب‌زنی شدید، مربوط به سازگاری‌های قبلی ورزشکاران استقامتی با فعالیت ورزشی باشد. احتمال می­رود کاربرد فعالیت طناب‌زنی با این شدت، انتخاب مناسب برای افراد با سبک زندگی فعال باشد. 
متن کامل [PDF 360 kb]   (1149 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (7938 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: PhD فيزيولوژي ورزش
انتشار: 1399/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.