جلد 17، شماره 4 - ( زمستان 1399 )
جلد 17 شماره 4 صفحات 314-308 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استاد بیمارستان مرکز قلب تهران ـ دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (2164 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
عمل جراحی بای‌پس شریان کرونر در بیماری عروق کرونر شایع است و برخی از بیماران نیازمند تزریق خون خواهند شد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین طول عمر واحدهای خون دریافتی در جمعیت بیماران تحت CABG در مرکز قلب تهران بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه کوهورت، بیماران در دو گروه دریافت‌کنندگان خون تازه یعنی کمتر از دو هفته از عمر کیسه، شامل 744 نفر و غیر تازه بیش از دو هفته، شامل ۱۲۵۹ نفر تقسیم شدند. متغیرهایی شامل فاکتورهای دموگرافیک، ساعت‌های اتصال به ونتیلاتور، ساعت‌های بستری در ICU ، برون‌ده بطن چپ،آریتمی، نارسایی کلیه، تامپوناد، اختلالات عصبی گذرا، عفونت زخم، سپسیس، پنومونی، سکته قلبی و مغزی، آمبولی ریه و مرگ و میر داخل بیمارستانی در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها توسط آزمون‌های کای‌دو و کاپلان مایر و 21 SPSS ، تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها
از ۲۰۰۳ فرد مورد بررسی، 715 نفر(7/35%) زن و 1288 نفر(3/64%) مرد بودند. بر اساس منحنی کاپلان مایر، میزان بقای درون بیمارستانی در دریافت خون تازه 8/95% و در خون غیر تازه 5/96% بود که تفاوت آماری معناداری را نشان نداد. بین مصرف خون تازه و سایر متغیرهای ذکر شده نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیری
عدم ارتباط قوی بین مرگ و میر و دریافت خون تازه و غیر تازه، این فرضیه را مطرح می‌کند که الزاماً نیازی به اولویت خون تازه در CABGوجود ندارد و این فرآورده می‌تواند در موارد خاصی که کاربرد خون تازه در آن‌ها به اثبات رسیده است، به کار گرفته شود.
سابقه و هدف
عمل جراحی بای‌پس شریان کرونر در بیماری عروق کرونر شایع است و برخی از بیماران نیازمند تزریق خون خواهند شد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین طول عمر واحدهای خون دریافتی در جمعیت بیماران تحت CABG در مرکز قلب تهران بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه کوهورت، بیماران در دو گروه دریافت‌کنندگان خون تازه یعنی کمتر از دو هفته از عمر کیسه، شامل 744 نفر و غیر تازه بیش از دو هفته، شامل ۱۲۵۹ نفر تقسیم شدند. متغیرهایی شامل فاکتورهای دموگرافیک، ساعت‌های اتصال به ونتیلاتور، ساعت‌های بستری در ICU ، برون‌ده بطن چپ،آریتمی، نارسایی کلیه، تامپوناد، اختلالات عصبی گذرا، عفونت زخم، سپسیس، پنومونی، سکته قلبی و مغزی، آمبولی ریه و مرگ و میر داخل بیمارستانی در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها توسط آزمون‌های کای‌دو و کاپلان مایر و 21 SPSS ، تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها
از ۲۰۰۳ فرد مورد بررسی، 715 نفر(7/35%) زن و 1288 نفر(3/64%) مرد بودند. بر اساس منحنی کاپلان مایر، میزان بقای درون بیمارستانی در دریافت خون تازه 8/95% و در خون غیر تازه 5/96% بود که تفاوت آماری معناداری را نشان نداد. بین مصرف خون تازه و سایر متغیرهای ذکر شده نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیری
عدم ارتباط قوی بین مرگ و میر و دریافت خون تازه و غیر تازه، این فرضیه را مطرح می‌کند که الزاماً نیازی به اولویت خون تازه در CABGوجود ندارد و این فرآورده می‌تواند در موارد خاصی که کاربرد خون تازه در آن‌ها به اثبات رسیده است، به کار گرفته شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |