جلد 17، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 187-179 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده: (2262 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
تجویز غیر ضروری خون، علاوه بر افزایش هزینههای درمانی میتواند باعث عوارض متعددی در بیماران شود. هدف این مطالعه، بررسی الگوی مصرف خون و ارتباط آن با علل مرگ و میر در بخش ICU مرکز آموزشی و درمانی بعثت همدان در سال 98-97 بود.
مواد و روش‌ها
این مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی در سال 1398 انجام شد. جهت جمع‌آوری دادههای دموگرافیک و بالینی بیماران واجد شرایط، از یک چک لیست استفاده شد. نهایتاً دادهها با آزمون‌های آماری غیر پارامتریک و همبستگی اسپیرمن، کای‌دو و توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها
مجموعاً 227 بیمار شامل 130 فرد مذکر(3/57%) و 97 فرد مؤنث(7/42%) با میانگین سنی 83/12 ± 02/39 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین واحد خون دریافتی توسط هر بیمار 02/1 ± 68/1 و میانگین مدت بستری بیماران 03/6 ± 43/8 روز بود. 4/19% بیماران فوت نموده بودند و شایعترین عامل مرگ(4/8%)، بیماری/آسیب سیستم مغزی و عصبی بود. بیشترین فرآورده خونی مورد استفاده، گلبول قرمز متراکم(70%) بود. رایجترین اندیکاسیون تجویز خون، جراحی(3/75%) و خونریزی(5/7%) بود. بین تعداد واحد خونی با پیامد نهایی بیماری، ارتباط مستقیم و معنادار وجود داشت(001/0 p<).
نتیجه گیری
از آن جایی که بیشترین نوع فرآورده خونی استفاده شده، گلبول قرمز متراکم بود و بین تعداد و نوع واحد خونی تجویز شده با مدت بستری و بروز مرگ ارتباط مستقیم وجود داشت، توصیه میشود از تجویز بی‌رویه و غیر ضروری گلبول قرمز فشرده خودداری گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |