 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Mostakhdemin Hosseini M,  Samiee S,  Shaiegan M,  Mohammadi S,  Jalaiekhoo H,  Tabatabiepanah P et al . Evaluation of platelet antigens and antibodies in patients with platelet refractoriness.  bloodj 2019; 16 (2) :91-102
URL: 
http://bloodjournal.ir/article-1-1233-fa.html   
                    
                    مستخدمین حسینی محبوبه،  سمیعی شهرام،  شایگان مژگان،  محمدی سعید،  جلایی خو حسن،  طباطبایی پناه پردیس و همکاران.. بررسی آنتی ژنها وآنتی بادیهای پلاکتی در بیماران مبتلا به مقاومت پلاکتی.  فصلنامه پژوهشی خون. 1398; 16 (2) :91-102
URL: http://bloodjournal.ir/article-1-1233-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    دانشیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون 
                    
                    
                    چکیده:       (4295 مشاهده)
                    
                    
                    چکیده
سابقه و هدف 
مقاومت پلاکتی ایمیون از عوارض انتقال خون در بیماران با تزریق مکرر پلاکت میباشد. در این عارضه آنتیبادی بر علیه آنتیژنهای سطحی پلاکت شامل آنتیژن های اختصاصی و آنتیژنهای سازگاری بافتی ایجاد میشوند که میتوانند باعث تخریب پلاکتهای تزریق شده به وسیله سلولهای بیگانه خوار و ماکروفاژ گردند. در مطالعه حاضر، آنتیژنها و آنتیبادیهای ضد آنتیژنهای اختصاصی و آنتیبادیهای ضد HLA-I  در بیماران مبتلا به مقاومت پلاکتی بررسی شد[WU1] .
مواد و روشها
در این مطالعه توصیفی، بررسی هم زمان آنتیژنها HPA-1/-2/-3-4-5-15 (به روش مولکولی  PCR-SSP)، غربالگری حضور آنتیبادیهای پلاکتی(به روش فلوسیتومتری) و بررسی آنتیبادیهای ضد  HLA-I  به روش پانل راکتیو آنتیبادی در سرم 49 بیمار مبتلا به مقاومت پلاکتی انجام شدند[WU2] . یافتهها توسط نرمافزار فلومکس و نرمافزار محاسبهگر خودکار هاردی وینبرگ تجزیه، تحلیل شدند.  
یافتهها
از 49 بیمار مبتلا به مقاومت پلاکتی، 18 بیمار زن و31 بیمار مرد بودند. شمارش پلاکتی در زنان 3202 ± 6457 در محدوده(10000-1000سلول در میکرولیتر) با شمارش پلاکتی در مردان 2518 ± 7283 در محدوده (10000-3000) اختلاف معنادار نداشت. هیچ موردی ازHPA-4b  ، HPA -5b در این مطالعه دیده نشد. آنتیبادیهای ضد HLA در2/61% و آنتیبادیهای ضد HPA در 4% بیماران مورد بررسی مشاهده شدند.
نتیجه گیری
اطلاعات حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که فراوانی آلل a برای HPA-1/ -3/ -4 /-5 و آلل b برای HPA-2/ -15 در جمعیت مورد مطالعه بیشتر بود. وفور آللی و ژنوتیپی بین گروه بیمار مورد مطالعه و جمعیت اهداکنندگان ایرانی میتواند توضیح دهنده وقوع مقاومت پلاکتی در آنها باشد.
 
 
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
ايمونولوژي