:: جلد 14، شماره 4 - ( زمستان 1396 ) ::
جلد 14 شماره 4 صفحات 313-305 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر نوروپپتید Y بر تکثیر سلول‌های بنیادی خونساز بند ناف
سوسن مرادی نسب ، علی اکبر پورفتح اله ، کامران عطاردی
استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده:   (4329 مشاهده)

چکیده
سابقه و هدف
تعداد کم سلول‌های بنیادی خونساز خون بند ناف یک محدودیت جهت مصارف بالینی است. از این رو تکثیر آزمایشگاهی این سلول‌ها به منظور دستیابی به تعداد مناسب برای مقاصد درمانی ضروری است. سیستم عصبی سمپاتیک و نوروترنسمیترها در تنظیم خود نوسازی، تکثیر و تمایز سلول‌های بنیادی خونساز در ریز محیط مغز استخوان نقش دارند. هدف از مطالعه، ارزیابی قدرت تکثیری نوروپپتید Y در سلول‌های خونساز در شرایط آزمایشگاهی بود.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه تجربی، مقایسه کشت سلول‌های بنیادی خونساز پس از جداسازی آن‌ها در حضور فقط سایتوکاین (SCF، TPO، FLT3 L) به عنوان گروه کنترل و در شرایط تیمار شده با غلظت۱ میکرومولار نوروپپتید Y علاوه بر سایتوکاین به عنوان آزمون انجام پذیرفت. در روز ۷ تعداد تام سلول‌های هسته‌دار و سلول‌های CD34+ محاسبه گردید. قدرت کلنی‌زایی سلول‌های تزاید یافته بررسی شد. آزمون LTC-IC نیز جهت بررسی قدرت کلنی‌زایی در کشت طولانی مدت انجام شد.
یافته‌ها
تکثیر ۷ روزه سلول‌های بنیادی خونساز بند ناف منجر به افزایش معنادار سلول‌های تام تک هسته‌ای و CD34+ تیمار شده با نوروپپتیدY در مقایسه با گروه کنترل شد. مشاهده انواع کلنی‌های مختلط، میلوئیدی و اریتروئیدی در آزمون CFU نشان‌دهنده حفظ قدرت تمایزی سلول‌های تکثیر یافته CD34+ به انواع رده‌های خونی بود. سلول‌های تکثیر شده با نوروپپتید Y قدرت کلنی‌زایی در کشت طولانی مدت را حفظ کرده بودند.
نتیجه گیری
مطالعه ما نشان داد نوروپپتید Y می‌تواند تکثیر سلول‌های بنیادی خونساز را با حفظ قدرت تمایز به انواع رده‌ها در کشت ۷ روزه و در حضور مکمل سایتوکاینی حمایت نماید.

 

واژه‌های کلیدی: کلمات کلیدی: خون بند ناف، سلول‌های بنیادی خونساز، نوروپپتیدY
متن کامل [PDF 797 kb]   (1597 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1709 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سلولهاي بنيادي
انتشار: 1396/10/9


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 14، شماره 4 - ( زمستان 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها