فصلنامه پژوهشی خون

چکیده
سابقه و هدف
آسیب اکسیداتیو، یکی از عوامل مهم در تشکیل آسیب ذخیره پلاکت می‌باشد که منجر به کاهش کیفیت فرآورده پلاکت و کاهش بازده تزریق پلاکت می‌شود. به همین دلیل در این مطالعه به تاثیر خواص آنتی‌اکسیدانی ال- کارنیتین بر آسیب اکسیداتیو در پلاکت‌ها در طول مدت نگهداری پرداخته شد.
مواد و روش‌ها
در این مطالعه تجربی، 10 کیسه کنسانتره پلاکتی تهیه شده در پایگاه انتقال خون تهران، به روش تصادفی ساده انتخاب گردید و با 100 میلی‌مول ال-کارنیتین تیمار شد. سپس ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام(TAC) و  غلظت مالون‌دآلدئید(MDA) در پلاکت‌های تیمار با ال‌- کارنیتین در مقایسه با پلاکت‌های گروه کنترل(گروه فاقد ال‌‌- کارنیتین) در طول مدت زمان نگهداری پلاکت‌ها تحت شرایط آژیتاسیون ملایم در دمای 2 ± 20 درجه سانتی‌گراد تا 5 روز اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها
نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام در گروه تیمار با ال-کارنیتین نسبت به گروه کنترل تا روز پنجم نگهداری بهتر حفظ شده بود و اختلاف معناداری بین دو گروه از نظر آماری وجود داشت(005/0 p= روز پنجم و 007/0 p= روز سوم). غلظت مالون دآلدئید نیز در گروه تیمار با ال-کارنیتین نسبت به گروه کنترل کمتر افزایش یافته بود(005/0 p= روز پنجم و 008/0 p= روز سوم).
نتیجه گیری
به نظر می‌رسد ال-کارنیتین با ممانعت از پراکسیداسیون لیپیدها و حفظ ظرفیت آنتی‌اکسیدانی پلاکت‌ها، بتواند سبب کاهش آسیب اکسیداتیو در پلاکت‌ها در طول مدت نگهداری گردد و در آینده ممکن است بتوان از ال-کارنیتین به عنوان ماده افزودنی جهت ارتقای کیفیت پلاکت‌ها و کاهش آسیب ذخیره پلاکتی استفاده کرد.