چکیده

سابقه و هدف

در سال‌های اخیر، به اتوآنتی‌بادی‌های طبیعی به عنوان فاکتورهای کلیدی در حفظ هموستاز بدن توجه ویژه‌ای شده است و هم چنین به عنوان نشانگرهای زیستی در بیماری‌های گوناگون مطرح شده‌اند. این پژوهش، برای نخستین بار، به منظور تعیین هویت اتوآنتی‌بادی‌های طبیعی بر علیه گلبول قرمز به دنبال برخی تغییرات هماتوپاتولوژیک در بیماران، در مقایسه با اهداکنندگان خون سالم انجام شد. 

مواد و روش‌ها

در این پژوهش بنیادی ـ کاربردی، دو گروه از نمونه‌ها شامل 600 اهداکننده خون سالم و 324 بیمار که اختلالات هماتوپاتولوژیک نشان دادند، جمع‌آوری شدند. تمام نمونه‌ها به لحاظ اتوآنتی‌بادی‌های طبیعی غربالگری شدند اما تعیین هویت تنها در صورت واکنش مثبت انجام شد. نتایج با استفاده از آزمون دو جمله‌ای و با استفاده از نرم‌افزار 16 SPSS بررسی شدند.

یافته‌ها

اتوآنتی‌بادی‌های طبیعی در 6/8% از جمعیت سالم و 9/17% از جمعیت بیمار شناسایی شد که به عنوان واکنش مثبت در نظر گرفته شد. تنها 2 مورد از میان 30 نفر گروه سالم دارای اتوآنتی‌بادی، به عنوان یک مورد آنتی A1 و یک مورد آنتی P1 شناسایی شدند اما در میان گروه بیمار دارای اتو‌آنتی‌بادی، 19 مورد آنتی IH ، 1 مورد آنتی H ، 2 مورد آنتی I ، 2 مورد آنتی P1 و 6 مورد به صورت غیر قاطع شناسایی شدند. 

نتیجه گیری

تفاوت معناداری میان فراوانی واکنش اتوآنتی‌بادی‌های طبیعی بر علیه گلبول قرمز مشاهده شد(03/0 p=). به علاوه آنتی IH در بیماری‌های خونی افزایش می‌یابد.