چکید ه

  سابقه و هدف

  برنامه کنترل و پیشگیری از بتا تالاسمی ماژور، یکی از مهم‌ترین برنامه‌های پیشگیری در نظام سلامت کشور است که بیش از یک دهه از اجرای آن در کشور می‌گذرد. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی نتایج به دست آمده این برنامه در بروز موارد جدید بیماری تالاسمی ماژور در شهرستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.

  مواد و روش‌ها

  در این مطالعه توصیفی و مقطعی، اطلاعات بیماران تالاسمی ماژور که پس از شروع برنامه کنترل و پیشگیری تا پایان سال 1385 در محدوده 20 شبکه بهداشت و درمان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ساکن بوده‌اند، از طریق درمانگاه تالاسمی جمع‌آوری و با استفاده از نرم افزار 11 SPSS و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.

  یافته‌ها

  در مجموع از تعداد 96 بیمار تالاسمی ماژور، 47 نفر(49درصد) حاصل ازدواج والدینی بودند که هرگز غربالگری نشده بودند و از این تعداد هم 43 مورد(5/91 درصد)، پیش از شروع اجرای برنامه ازدواج کرده بودند. والدین 34 نفر از بیماران(4/35 درصد) تحت غربالگری بدو ازدواج از نظر تالاسمی قرار گرفته بودند و 15 بیمار(6/15 درصد) از پدر و مادری متولد شده بودند که ضمن عدم غربالگری در برنامه، پیش از آن تولد فرزند بیمار تالاسمی را تجربه کرده بودند.

  نتیجه گیری

  این مطالعه نشان می‌دهد، با وجود این که روند بروز بیماری تالاسمی ماژور با شروع اجرای برنامه کنترل و پیشگیری تالاسمی در کشور کاهش چشمگیری داشته است، برنامه‌ریزی مناسب جهت ارتقای کیفیت ارایه خدمات مشاوره‌ای و مراقبت ناقلین و آموزش و اطلاع‌رسانی مؤثر گروه‌های هدف جامعه به منظور حذف کامل موارد بروز بیماری ضروری می‌باشد.

  کلمات کلیدی : بتا تالاسمی، غربالگری، کنترل و پیشگیری، ایران