استادیار مرکز تحقیقات انتقال خون ـ مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون
چکیده: (3771 مشاهده)
چکیده
سابقه و هدف
ریتم و تغییرات شبانهروز در ظرفیت اکسیداسیون/احیا در پلاسمای خون و کاهش ظرفیت آنتیاکسیدانی در طی ذخیرهسازی گلبولهای قرمز در بانک خون گزارش شده است. بنابراین ممکن است خون اهدا شده بر اساس زمان اهدا، دارای ظرفیت آنتیاکسیدان متفاوت و در نتیجه یک پاسخ بیوشیمیایی متفاوت طی ذخیره سازی باشد. این مطالعه تلاش میکند که به این مهم بپردازد.
مواد و روشها
در یک مطالعه تجربی، 20 واحد RBC در دو گروه اهداکننده صبح (ساعت11-8) و عصر (ساعت 20-17) جمعآوری شد و 3 تا 42 روز در دمای 8-4 درجه سانتیگراد نگهداری گردید. سنجش گلوکز، سدیم، پتاسیم، لاکتات، لاکتات دهیدروژناز، pH، مالوندیآلدئید و ظرفیت آنتیاکسیدان تام با استفاده از کیت تجاری انجام شد. متابولیتهای نیترات/نیتریت با روش گریس اندازهگیری شد.
یافتهها
در گروه عصر در مقایسه با گروه صبح، متابولیتهای نیتریک اکسید، غلظت مالوندیآلدئید و فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز افزایش یافته بود(05/0 p<). در هر دو گروه صبح و عصر، میزان pH ، گلوکز، سدیم و ظرفیت آنتیاکسیدان تام روند کاهشی و غلظت مالوندیآلدئیدآ و فعالیت آنزیم لاکتات دهیدرژوناز روند افزایشی داشتند(05/0 p<).
نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد که آسیب اکسیداتیو در خونهای اهدایی در عصر بیشتر از صبح، در زمان ذخیرهسازی بوده که ممکن است سبب کاهش بقا و آسیب ذخیره بیشتری گردند. به همین علت نیاز به مطالعههای بیشتر با تعداد نمونه زیادتر برای بررسی تاثیر زمان اهدا بر آسیب ذخیره گلبول قرمز میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بيوشيمي انتشار: 1398/7/10