چکید ه

  سابقه و هدف

  با در نظر گرفتن الگوی نامناسب مصرف خون درکشور و محدود بودن منابع آن، با استفاده از روش صحیح درخواست خون، می‌توان این منابع را برای بیماران بیشتری به کار گرفت. هدف از این مطالعه، بررسی نحوه کاربرد خون در بیمارستان‌ها و بخش‌های مختلف شهرستان رشت بود.

  مواد و روش‌ها

  در این مطالعه که به روش توصیفی ـ مقطعی انجام شد، به روش نمونه‌گیری تصادفی درخواست‌های خون بیستم هر ماه در سال 1386 در پنج بیمارستان رشت مشخص و داده‌های 491 بیمار بررسی شد. درخواست‌های مربوط به بیماران تالاسمی وارد مطالعه نشد. نسبت تعداد خون آزمایش تجانس شده به خون تزریق شده( C/T ) در کل و برای بیمارستان‌ها و بخش‌ها محاسبه و مقایسه شد. یافته‌ها با استفاده از آزمون t و نرم‌افزار 15 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها

  شاخص کلی 9/1= C/T در مقایسه با مقدار مورد انتظار(3-2) در حد قابل قبول بود ولی در مراکز مختلف تفاوت آشکاری وجود داشت. بیشترین درخواست از بخش‌های جراحی(8/42%) و کمترین از بخش‌های داخلی(1/7%) بود. میانگین هموگلوبین در بیماران جراحی که خون دریافت کرده بودند، 19/2 ± 03/9 بود.

  نتیجه گیری

  الگوی مصرف گلبول قرمز متراکم در رشت ایده‌آل نبود؛ ولی در بخش زنان برخلاف مطالعه‌های مشابه در کشور، مناسب بود که شاید علت آن داشتن کمیته انتقال خون بیمارستانی فعال وکارآمد باشد. به نظر می‌رسد علل مختلفی از جمله عدم تشکیل کمیته‌های انتقال خون بیمارستانی و عدم شرکت فعال پزشکان صاحب‌نظر در آن و فقدان نظارت و ضمانت اجرای آیین‌نامه‌ها از جمله موانع اصلاح الگوی مصرف خون باشد .

  کلمات کلیدی : خون، گروه خون و کراس‌مچ، ایران